Έλενα Νεανίδη: "Όλοι έχουμε την ανάγκη να γνωρίζουμε τις ρίζες και την ιστορία μας, ποιοι είμαστε."

Αν σας ζητούσα να μας γνωρίσετε την Έλενα μέσα από πέντε λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές;

Μου είναι δύσκολο να μιλώ για τον εαυτό μου και να τον περιγράφω.

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Είμαι νοσηλεύτρια. Μοιράζω τον χρόνο ανάμεσα στην εργασία μου και την θεατρική παράσταση «Νόστος ρίζα μ' και κλαδί μ'» του Δημήτρη Πιπερίδη, σε σκηνοθεσία Τάκη Βαμβακίδη.

Θα ήθελα στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω τον κύριο Βαμβακίδη για την μεγάλη τιμή και χαρά που μου έκανε να συμμετέχω σε αυτή την αξιόλογη θεατρική δουλειά! 

Γνωρίστε μας με λίγα λόγια τον ρόλο σας στην παράσταση «Νόστος ρίζα μ' και κλαδί μ'».

Στην θεατρική παράσταση «Νόστος ρίζα μ' και κλαδί μ'» θα με δείτε στον ρόλο της νύφης. Μια γυναίκα, η οποία άφησε την πατρίδα της τα ταραγμένα χρόνια και έφυγε μαζί με τον αγαπημένο της και τον πατέρα του. Σέβεται και αγαπάει τον (πεθερό) πατέρα. Έχει όμως παραπάνω θάρρος, από ότι αρμόζει στις νύφες εκείνης της εποχής. Προσπαθεί να δώσει ελπίδα στον πατέρα (πεθερό), να απαλύνει τον πόνο του και να τον βοηθήσει να ξεχνιέται ρωτώντας τον για τα παλιά. Όμως, δυστυχώς, τα κακά μαντάτα για τον γιό του και κουνιάδο της δεν αργούν να φτάσουν. Η νύφη πονάει μαζί με τον άντρα και τον πεθερό της. Την πεθερά της δεν την έχει γνωρίσει από κοντά και την φοβάται.

Γιατί πιστεύεται ότι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την ιστορία, τις ρίζες και τον Πολιτισμό μας;

Είναι ο μόνος τρόπος για να γνωρίζουμε ποιοι είμαστε. Όλοι έχουμε αυτή την ανάγκη. Πρέπει να διαβάζουμε και να μην ξεχνάμε.

Προσωπικά άργησα πολύ να ψάξω για τις ρίζες μου. Ξεκίνησα το 2007. Άρχισα να διαβάζω για την ιστορία μας λίγα χρόνια αργότερα, όταν πήρα μέρος σε μια ερασιτεχνική παράσταση το «Μαυροκόρ'τ'ς» σε σκηνοθεσία του κ. Γιάννη Γεωργιάδηαπό την Ένωση Ποντίων Ωραιοκάστρου και Φίλων.

Πώς μπορούμε να το μεταλαμπαδεύσουμε αυτό στα παιδιά μας;

Μπορεί να μην έχω παιδιά, θα αναφέρω όμως τα λόγια ενός πολύ καλού ιερέα «πρέπει να βάζουμε το σποράκι, να το αφήνουμε και αυτό κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα βλαστήσει». Αυτό φυσικά το έλεγε για την θρησκεία μας, αλλά και σε αυτό το θέμα ταιριάζει απόλυτα. Αν οι γονείς, βάζω και εμένα μέσα ως πνευματική μητέρα δύο παιδιών, διηγούμαστε την ιστορία μας, τα παροτρύνουμε να την μάθουν, να συμμετέχουν σε θεατρικά ανεβάσματα, σε εκμάθηση παραδοσιακών χορών. Με λίγα λόγια αν τους δίνουμε το έναυσμα να μάθουν τις ρίζες τους τότε αυτά ακόμα και αν αλλάξουν ρότα πάντα θα επιστρέφουν σε αυτά που έχουν μάθει γιατί θα έχει «μπει» το σποράκι μέσα τους!

Κλείνοντας ποια ευχή θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να κάνετε όνειρα, πάντα να ψάχνετε το φως και να στρέφεστε σε αυτό! Να ψάχνετε τις ρίζες σας. Και αν κάποια φορά ανακαλύψετε πράγματα που θα σας δυσαρεστήσουν, να ξέρετε ότι μπορείτε να τα διορθώσετε στο σήμερα.