Ιωάννα Παυλίδου: "Η Τέχνη εξευγενίζει την ψυχή, δίνει ελπίδα, έμπνευση, φέρνει πρόοδο, εκτονώνει, θεραπεύει."
Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;
Για μένα ο ηθοποιός είναι το μέσο για την υλοποίηση ενός οράματος, μιας ιδέας. Ο ηθοποιός υπηρετεί μία Τέχνη, η οποία εξελίσσεται συνεχώς. Θεωρώ, πως όσο παίζει, άλλο τόσο πρέπει και να βλέπει θέατρο, να διαβάζει και να επιμορφώνεται μέσω σεμιναρίων, αν αυτό είναι εφικτό. Παράλληλα, είναι πολύ γοητευτικό που ο ηθοποιός είναι από τα λίγα επαγγέλματα που χρησιμοποιεί το ρήμα «παίζω» αντί του ρήματος «δουλεύω». Άρα το επάγγελμα του ηθοποιού για μένα είναι ένα παιχνίδι μεταξύ ενηλίκων, χωρίς όμως να έχει λιγότερες αξιώσεις για ασφάλιση, αξιοπρεπή μισθό και καλές συνθήκες εργασίας.
Πού σας βρίσκαμε πριν το δεύτερο lockdown;
Δίδασκα υποκριτική-αυτοσχεδιασμό στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή «Ίασμος» του Βασίλη Διαμαντόπουλου και στη μουσικοθεατρική σκηνή 'Ιασμος για παιδιά κι εφήβους 5-17 ετών. Ταυτόχρονα, έκανα πρόβες σε ένα πολύ ενδιαφέρον έργο της Κατερίνας Βαιμάκη που λέγεται «Βροχή στην Αθήνα».
Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορεί η Τέχνη να τις κάνει καλύτερες;
Η Τέχνη είναι απαραίτητη στη ζωή μας. Ο χρόνος δε θα ήταν διαχειρίσιμος χωρίς βιβλία, ταινίες, μουσική, ζωγραφική κλπ. Το διαπιστώσαμε έντονα και κατά την περίοδο της καραντίνας. Η Τέχνη εξευγενίζει την ψυχή, δίνει ελπίδα, έμπνευση, φέρνει πρόοδο, εκτονώνει, θεραπεύει. Η πολιτεία πρέπει να μεριμνήσει παραπάνω για την Τέχνη και πολύ περισσότερο για τους επαγγελματίες της Τέχνης που έχουν πληγεί βαρύτατα.
Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;
Τα
κίνητρα του καθενός αρχικά είναι εσωτερικά. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για προσωπική
έκφραση και δημιουργία. Αναζητούμε εμπνευστές που θα μας δώσουν τα κατάλληλα
εργαλεία για να εκφράσουμε αυτό που έχουμε μέσα μας κι αισθανόμαστε ασφαλείς
όταν βρισκόμαστε σε μια ομάδα ανθρώπων με όμοιες ανάγκες. Γι' αυτό, πιστεύω,
ότι η τέχνη αφορά το «εμείς» και όχι το «εγώ». Επομένως το κίνητρο πρέπει να
είναι ξεκάθαρο για κάποιον που εισέρχεται στο χώρο της υποκριτικής.Άλλο αγαπώ
το θέατρο κι άλλο θέλω να ασχοληθώ με το θέατρο επαγγελματικά. Καλλιεργούνται,
βέβαια, τόσες δεξιότητες όπως η
συνεργασία, η προσφορά, η ενσυναίσθηση που θα ήταν ευχής έργον αν όλοι είχαμε
την ευκαιρία να μπούμε σε αυτή τη διαδικασία.
Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;
Αν όλα έχουν κυλήσει ομαλά, υπάρχει σαφώς η κόπωση διότι έχεις επενδύσει και καταθέσει πάνω στη σκηνή. Υπάρχει σίγουρα ανάγκη για αποφόρτιση, το οποίο άλλος το εκφράζει μονάχικά και άλλος συντροφικά. Πάντα υπάρχει και ο προβληματισμός για βελτιωτικές κινήσεις και αναμονή για την επόμενη φορά.
Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;
Έχω να θυμάμαι τόσο όμορφες και δυνατές στιγμές όλα αυτά τα χρόνια. Χαραγμένη στη μνήμη μου έντονα είναι μια παράσταση που συμμετείχα στο Ηρώδειο.Έριχνε από την αρχή της παράστασης μια ψιλή βροχή, η οποία δυνάμωνε συνεχώς. Η παράσταση συνεχιζόταν και δεν εγκατέλειπε ούτε το κοινό ούτε εμείς. Στο φινάλε του έργου, κοινό και συντελεστές με ομπρέλες τραγουδούσαμε το τραγούδι της παράστασης. Ήταν μαγικά.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Να μη σταματήσω
να μορφώνομαι. Μελετώ για το 2ο δίπλωμά μου του LCM
στην κατεύθυνση του musical theatre του
University of West London που
θα πραγματοποιηθεί τον Φεβρουάριο. Ταυτόχρονα αξιοποιώ αυτόν το χρόνο, ώστε να
προετοιμαστώ σωστά για την έναρξη ενός μεταπτυχιακού πάνω στη διδακτική του
θεάτρου. Αν είχε βέβαια στόμα η εκπαίδευση, θα μου φώναζε «ΦΤΑΝΕΙ!» ΧΑ! ΧΑ! ΧΑ!
Παράλληλα δε βλέπω την ώρα να ανέβω πάλι στη σκηνή. Το πεθύμησα όσο τίποτα...
Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;
Ίσως αυτό που προσπαθώ να εφαρμόζω στη ζωή μου από παιδί: «Να μην έχεις απωθημένα». Αν θέλεις, για παράδειγμα, να γίνεις ηθοποιός, ξεκίνα τώρα τις σπουδές σου. Αν θέλεις να πεις σε κάποιον ότι τον αγαπάς, πες το τώρα. Δε θα είναι αύριο η καταλληλότερη στιγμή.
Σας ευχαριστώ πολύ για τις πολύ ενδιαφέρουσες ερωτήσεις.
Ιωάννα Παυλίδου