Μαρίλυ Γουλάκου: "Ενώ οι τέχνες διδάσκονται, το να γίνει κάποιος καλλιτέχνης δεν διδάσκεται, είναι η ουσία του."

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;

Ο καλλιτέχνης γεννιέται, είναι ο τρόπος που βλέπει τον κόσμο γύρω του, μια διαφορετική μετάφραση της πραγματικότητας. Εδώ έχουμε το παράδοξο πως ενώ οι τέχνες διδάσκονται, το να γίνει κάποιος καλλιτέχνης δεν διδάσκεται, είναι η ουσία του.

Πότε αρχίσατε να ζωγραφίζετε;

Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου ζωγραφίζω, δημιουργώ . Είναι ένας δρόμος που δεν τελειώνει ποτέ, που δεν ξέρεις που θα σε βγάλει, μα πάντα σε εξελίσσει .
Δουλεύω με λάδια, ακρυλικά, μικτές τεχνικές, ξύλο, χαλκό . Αυτήν την περίοδο ασχολούμαι περισσότερο με το εικαστικό αντικείμενο.

Ποιες είναι οι προθέσεις σας όταν ζωγραφίζετε;

Όταν ζωγραφίζω εικάζω, πιθανολογώ . Υπάρχει κάτι μέσα μου που είναι ανάγκη να εξωτερικευτεί, να εκφραστεί, να επικοινωνήσει. Κομμάτια του εαυτού μου, ιδέες, μηνύματα, συναισθήματα . Άλλωστε ένα έργο τέχνης είναι ακριβώς αυτό, επικοινωνία με τον θεατή. Γίνεται κοινωνός σε μια άλλη θέαση του κόσμου και εκεί έρχεται η υποκειμενικότητα στην τέχνη ανάλογα με το που ακουμπάει μέσα του θετικά ή αρνητικά . 

Τι σημαίνει για σας «έμπνευση»;

Έμπνευση αναζητάμε όλοι οι καλλιτέχνες σαν τους αρχαίους που έκαναν επίκληση στις μούσες. Έρχεται πάντα μόνη της κατά βούληση. Άλλοτε την ψάχνεις και απομένεις βουβός , για λίγο στατικός ( δεν υπάρχει στατικότητα στην τέχνη) απελπισμένος , ανήμπορος κι άλλοτε έρχεται απανωτά, το παραμικρό που θα δεις, που θα ακούσεις αποτελεί έμπνευση. Έρχεται αυτή η τεράστια ανάγκη να απομονωθείς από όλους και να δημιουργήσεις. Τότε μπαίνεις σε αυτό που η ψυχολογία ονομάζει " ροή " είναι μόνο η στιγμή, δεν υπάρχει χώρος , χρόνος , υπάρχει μόνο το έργο κι εσύ, τίποτε άλλο.

Σαν καλλιτέχνης πως βλέπετε το σήμερα; Με τι χρώματα θα ζωγραφίζατε την Ελλάδα;

Δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας περνάει δύσκολα. Πιστεύω σε εμάς , στους Έλληνες, αντέχει η ράτσα μας. Την Ελλάδα θα την ζωγράφιζα με φωτεινά χρώματα , για μένα δεν παύει ποτέ να είναι φως . Η Ελλάδα είναι η χώρα που έδωσε φιλοσοφία και πολιτισμό σε όλο τον κόσμο .

Τι έχει να προσφέρει η τέχνη, η ζωγραφική εν προκειμένω, σε ένα κοινό που προσπαθεί απεγνωσμένα να κερδίσει το ψωμί του, τη χαμένη αξιοπρέπειά του, την κουλτούρα, τον πολιτισμό του;

Ιδιαίτερα σήμερα είναι αναγκαία η τέχνη , κάθε μορφή τέχνης. Ας μου επιτραπεί εδώ να παραθέσω ένα απόσπασμα από την "Αναγκαιότητα της τέχνης" του Ernst Fischer. Η τέχνη είναι ένα απαραίτητο μέσο της συγχώνευσης του ξεχωριστού ατόμου με το σύνολο, της άπειρης κοινωνικοποίησης του, της συμμετοχής του στα βιώματα, στις εμπειρίες και στις ιδέες ολόκληρου του ανθρώπινου γένους ".
Ακριβώς επειδή σήμερα ο άνθρωπος βιώνει την αλλοτρίωση και μια καθημερινότητα που τον εξευτελίζει όλο και περισσότερο, η τέχνη είναι ένας πυλώνας , λειτουργεί σαν έναυσμα, να μην χαθούν όλα.

Η τέχνη δημιουργεί πολιτισμό;

Φυσικά και δημιουργεί. Υπάρχει διάδραση, είναι αμφίδρομη σχέση, δημιουργεί και συνάμα αντανακλά .

Και τέλος ποιο μήνυμα θα στέλνατε στους αναγνώστες μας;

Θα πω να είμαστε όλοι αισιόδοξοι και να προσέξουμε ιδιαίτερα την μόρφωση των παιδιών, από εκεί ξεκινάνε όλα. Να τους δώσουμε ποιότητες, ήθος, αξίες, έτσι χτίζεται ο πολιτισμός .