Νικόλας Μπαλτζής: "Καλλιτέχνης γεννιέσαι, αλλά καλός καλλιτέχνης γίνεσαι."

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;

Η ανάγκη για δημιουργία και έκφραση πηγάζει από τον εσωτερικό κόσμο ενός ατόμου. Πρόκειται για μία αδάμαστη ισχύ από ψυχή και πνεύμα που σε κάνει να νιώθεις ασταμάτητος. Μία παντοδύναμη συναισθηματική λύσσα που σε καταβάλλει. Σίγουρα γεννιέσαι με έμφυτες σωματικές δεξιότητες, όπως το σταθερό χέρι και η οξυδερκής παρατηρητικότητα, αλλά εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον, η εκπαίδευση, τα ερεθίσματα και οι απαραίτητες συνθήκες για την εκδήλωση μιας καλλιτεχνικής φύσης. Η τέχνη αποτελεί πάνω από όλα συναίσθημα, αλλά και σχολείο. Με απλά λόγια καλλιτέχνης γεννιέσαι,αλλά καλός καλλιτέχνης γίνεσαι.

Πότε αρχίσατε να ζωγραφίζετε;

Νιώθω πολύ ευγνώμων που μεγάλωσα μέσα στον κόσμο των εικαστικών. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου κρατούσα ένα πινέλο στο χέρι. Καθοριστική ήταν η στήριξη της οικογένειας μου, που από νωρίς παρατήρησε την έφεση μου στη ζωγραφική και με ενθάρρυνε να συνεχίσω. Το καλλιτεχνικό ταξίδι στην ενήλικη ζωή μου, ξεκινάει το 2017 όταν κατάφερα και εντάχθηκα στην Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ποιες είναι οι προθέσεις σας όταν ζωγραφίζετε;

Ουσιαστικά μέσω της διαδικασίας της δημιουργίας φτάνεις σε ένα ανώτερο σημείο συνείδησης. Για εμένα η τέχνη είναι ο πιο άμεσος τρόπος να ξορκίζω τους "δαίμονές"μου, να γεμίζω κουράγιο, να εξελίσσομαι και να οδηγούμαι στην πλήρη απελευθέρωση του πνεύματος.

Ποια υλικά χρησιμοποιείτε συνήθως;

Τα βασικά υλικά που υλοποιούν τις ιδέες μου είναι το μελάνι και το κάρβουνο πάνω σε χαρτί.

Τι σημαίνει για σας «έμπνευση» ;

Μια ιεροτελεστία. Το σύνολο των εικόνων και πληροφοριών που επεξεργάζεται το οπτικό και συναισθηματικό μου φίλτρο. Βασική πηγή έμπνευσης είναι η πραγματοποίηση πολυάριθμων επισκέψεων σε φυσικά τοπία.Κεντρική ενασχόληση μίας τέτοιας εξόρμησης είναι η μελέτη και η πνευματική ταύτιση με τους κατοίκους του οικοσυστήματος. Μέσα από αυτή την ταύτιση, βλέπω ένα γοητευτικό κόσμο, που κατοικείται από παραστάσεις και μεταμορφώσεις ζωικών φτερωτών υποστάσεων, ο οποίος πυροδοτεί την εικαστική μου αναζήτηση.

Σαν καλλιτέχνης πως βλέπετε το σήμερα; Με τι χρώματα θα ζωγραφίζατε την Ελλάδα;

Μέσα από το φόβο, την απελπισία και το καθημερινό άγχος του σήμερα, αναδύεται μια ελπίδα. Ο κόσμος και ιδιαίτερα οι νέες γενιές έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στις τέχνες και δεν αναφέρομαι μόνο στα εικαστικά. Δεν θα έλεγα ότι συμπαθώ ιδιαίτερα τα χρώματα. Η αισθητική μου κυμαίνεται περισσότερο σε μια ασπρόμαυρη/μυστικιστική γκάμα. Μια πλούσια γκρι παλέτα με λίγες νότες θερμών χρωμάτων θα ήταν ιδανική για την απεικόνιση της χώρας.

Τι έχει να προσφέρει η τέχνη, η ζωγραφική εν προκειμένω, σε ένα κοινό που προσπαθεί απεγνωσμένα να κερδίσει το ψωμί του, τη χαμένη αξιοπρέπειά του, την κουλτούρα, τον πολιτισμό του;

Η τέχνη, για να καταφέρει να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί μέσα σε μια κοινωνία, προϋποθέτει βασικές και θεμελιώδεις αρχές, με αφετηρία την οικογένεια και την εκπαίδευση, κάτι το οποίο στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δυστυχώς δεν υπάρχει. Εξακολουθεί να επικρατεί η κλασσική, κοινότυπη και υδροκέφαλη "λογική". Πήγαινε διάβασε, σπούδασε, δούλεψε ασχέτως αν ο ψυχικός σου κόσμος είναι άδειος. Η τέχνη είναι η λύτρωση που αναζητεί αυτό το κοινό. Η πλήρης απόδραση από την καθημερινότητα. Μία μορφή εξιλέωσης.

Η τέχνη δημιουργεί πολιτισμό;

Και το αντίστροφο. Δύο παράγοντες που βρίσκονται μονίμως σε μια συνεχή αλληλεπίδραση. Βασικό προϊόν του πολιτισμού είναι η παιδεία. Χωρίς παιδεία δεν μπορεί να υπάρξει τέχνη και χωρίς τέχνη δεν μπορεί να υπάρξει παιδεία.

Και τέλος ποιο μήνυμα θα στέλνατε στους αναγνώστες μας;

Να μάχονται διαρκώς για να κατακτήσουν την ανώτερη εκδοχή του εαυτού τους!