Σμαράγδα Παπούλια: «Η τέχνη είναι η ψυχή κάθε πολιτισμού, έκφραση της αγωνίας του, συνείδηση της μοίρας του.»

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;

Πιστεύω ότι ο Καλλιτέχνης γεννιέται και ότι το ταλέντο τού είναι απαραίτητο, αυτό το έμφυτο χάρισμα που τον φωτίζει και τον παρακινεί σε κάθε πρωτότυπη δημιουργία. Από εκεί και πέρα η δουλειά, η συνεχής δουλειά είναι το μυστικό. αυτη ειναι η σωστη σειρα εχει γραφτει λαθος. 

Πότε αρχίσατε να ζωγραφίζετε;

Η δημιουργικότητα υπήρχε στη ζωή μου από την παιδική μου ηλικία, όπως συμβαίνει σε όλους τους καλλιτέχνες. Πάντα έπαιρνα πολλά ερεθίσματα και συχνά βλέποντας κάτι πειραματιζόμουν, θυσιάζοντας αυτό που είχα ήδη φτιάξει για χάρη των επόμενων δημιουργικών μου ιδεών. Και ,στη περίπτωσή μου, είμαι βέβαιη πως δε θα μπορούσα να δημιουργήσω με άλλο τρόπο.

Ποιες είναι οι προθέσεις σας όταν ζωγραφίζετε;

Το να κάνω τέχνη για μένα είναι σαν να τρέφομαι ή να αναπνέω.

Η πρόθεση μου είναι να εκφραστώ, να εξωτερικεύσω τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τα όνειρά μου. Η τέχνη μου επιτρέπει να γλιστρήσω σε βάθος σε μια δημιουργική συχνότητα όπου δεν υπάρχουν προσδοκίες και όρια, τίποτα πέρα από αυτό που δημιουργώ τη συγκεκριμένη στιγμή και μπορώ να του δώσω την αποκλειστική προσοχή μου όσο θέλω.

Η δημιουργική διαδικασία χρησιμοποιεί τα συναισθήματα και να τα μεταφράζει σε τέχνη κι αυτό συμβαίνει πάντα, ανεξάρτητα από το θέμα. Έτσι προσωπικά καταπολεμώ τους φόβους μου, νοιώθω ασφαλής και καταφέρνω να έχω τον έλεγχο του χρόνου που διαθέτω για να ζωγραφίζω.

Αυτό που επιδιώκω περισσότερο από όλα σε ό,τι κάνω είναι να προκαλώ συναισθήματα στον θεατή. Θετικά ή αρνητικά, δεν νομίζω να έχει τόση σημασία, αρκεί αυτά να είναι αρκετά δυνατά ώστε να τον κάνουν να σταθεί μπροστά στο έργο και έπειτα αυτό να τον ακολουθεί για πάντα.

Ποια υλικά χρησιμοποιείτε συνήθως;

Χρησιμοποιώ παραδοσιακά μέσα ζωγραφικής όπως κάρβουνο, ακρυλικά, λάδια και μερικές φορές κολλάζ. Είμαι ιδιαίτερα ερωτευμένη με όλους τους απίστευτους και απρόβλεπτους συνδυασμούς χρωμάτων που μπορεί να πετύχει κανείς ξεκινώντας από τις πιο βασικές αποχρώσεις.

Συνήθως αναφέρομαι σε μια εικόνα ως σημείο εκκίνησης, αλλά ο τρόπος που αντιδρούν το χρώμα και το πινέλο συχνά κατευθύνει το αποτέλεσμα του ολοκληρωμένου πίνακα, σχηματίζοντας μια οπτική γλώσσα και βοηθώντας την ίδια την αφήγηση. Ξεκινώ με ένα παραστατικό σκίτσο που θα γίνει το κυρίως θέμα ή ένα από τα θέματα της σύνθεσης. Οι αναφορές εικόνων ποικίλουν και, καθώς βγάζω φωτογραφίες στις διάφορες φάσεις της εξέλιξης ενός πίνακα, μπορώ να κοιτάζω σταδιακά την εικόνα στο σύνολό της αλλά και ανεξάρτητα την κάθε ζωγραφική λεπτομέρεια. 

Τι σημαίνει για σας «έμπνευση» ;

Η έμπνευσή μου, μιλώντας για προσωπογραφίες, προέρχεται από τα διαφορετικά χαρακτηριστικά ενός ατόμου, τον τρόπο που γελά, κλαίει ή γενικά αντιδρά. Άλλες φορές μπορεί να είναι μόνο μια λέξη ή ένα απλό αντικείμενο. Συνήθως, ένα καλό σημείο εκκίνησης για μένα είναι να αρχίσω να αναπτύσσω μια ιδέα. Κάποιες μέρες ξυπνάω με πολύ διάθεση για δουλειά, φτιάχνω ένα φλιτζάνι καφέ, ξεκινώ και όλα εξελίσσονται πολύ ομαλά. Άλλες μέρες, είναι πιο δύσκολο γιατί δεν υπάρχει κίνητρο. Τότε χρειάζεται να πείσω τον εαυτό μου!

Σαν καλλιτέχνης πως βλέπετε το σήμερα; Με τι χρώματα θα ζωγραφίζατε την Ελλάδα;

Δυστυχώς την Ελλάδα δε θα τη ζωγράφιζα ούτε με μαύρο, αλλά ούτε και με άσπρο, το γκρίζο χρώμα είναι αυτό που πιστεύω πως την χαρακτηρίζει...

Τι έχει να προσφέρει η τέχνη, η ζωγραφική εν προκειμένω, σε ένα κοινό που προσπαθεί απεγνωσμένα να κερδίσει το ψωμί του, τη χαμένη αξιοπρέπειά του, την κουλτούρα, τον πολιτισμό του;

Ο άνθρωπος βρίσκει λύτρωση στην τέχνη, με αυτή γίνεται αποκάλυψη του ανθρώπου και του εαυτού, αλλά και η εξέλιξη του πολιτισμού. Μας «μιλά» για τις ανησυχίες, τις αγωνίες, τα προβλήματα και τους προβληματισμούς του κόσμου.Ο άνθρωπος μέσω αυτής μπορεί να κατανοήσει πως υπάρχουν πολλοί που συμμερίζονται και βιώνουν κοινές με αυτόν ανησυχίες, παραμερίζοντας έτσι τυχόν συναισθήματα απομόνωσης. Η τέχνη είναι η ψυχή κάθε πολιτισμού, έκφραση της αγωνίας του, συνείδηση της μοίρας του. Ψυχαγωγεί και ξεκουράζει το άτομο και πολλές φορές καλύπτει τις υπαρξιακές του ανησυχίες ή αναζητήσεις, δίνοντάς του διέξοδο στις αγωνίες του. Από την τέχνη αντλούμε κουράγιο και δύναμη!

Η τέχνη δημιουργεί πολιτισμό;

Η τέχνη δημιουργεί πολιτισμό, αναμφίβολα, μπορεί να εικονογραφήσει και να δώσει άλλη διάσταση στα γεγονότα της ιστορίας, να προβάλλει τις κοινωνικές και πολιτιστικές ομοιότητες, να αμβλύνει τις διαφορές, να δώσει μορφή και έκφραση στις συγκινήσεις και στις ιδέες, να συμβάλλει στην αντίληψη της καθημερινής ζωής, στην εκτίμηση της πολιτισμικής κληρονομιάς και ιδίως να οδηγήσει στη συνειδητοποίηση της αξίας της πολύπολιτισμικότητας.

Η αξία της τέχνης, επομένως, από άποψη αγωγής, έγκειται στη δυνατότητά της να μορφοποιεί τα συναισθήματα και να υποδεικνύει ιδέες και συμβολισμούς. Η τέχνη δε συμβάλλει μόνο στην καλλιέργεια της δημιουργικότητας και της ευαισθησίας του ατόμου, αλλά επηρεάζει και την ψυχοκινητική, νοητική, συναισθηματική, κοινωνική και ηθική ανάπτυξη.

Και τέλος ποιο μήνυμα θα στέλνατε στους αναγνώστες μας;

Νομίζω ότι αυτό που βιώνουμε αυτόν τον καιρό είναι μια επανεκκίνηση στην κοινωνία μας και νομίζω ότι η καλύτερη συμβουλή που θα μπορούσα να δώσω είναι να επανασυνδεθούμε με το πνευματικό μας εαυτό και τη φύση, να είμαστε ανοιχτοί και να αποδεχόμαστε τις αλλαγές που συμβαίνουν.

Γιατί ο μόνος τρόπος να βρούμε το νόημα τους είναι να εμβαθύνουμε σε αυτόν τον εαυτό, να κινηθούμε μαζί του και να πάρουμε κι εμείς μέρος στον χορό!