Σωτήρης Βανταράκης: "Η επιτυχία ενός σκίτσου,για εμένα, κρίνεται από το αν θα καταφέρει να μεταφέρει στον "αναγνώστη" το συναίσθημα που έχω νιώσει την ώρα που το δημιουργώ."

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;

Για να απαντήσω στην ερώτηση, θα πρέπει πρώτα να διευκρινίσουμε τι εννοούμε με τον όρο "καλλιτέχνης". Αν εννοούμε την αντισυμβατική φύση μιας προσωπικότητας ή την ανάγκη για δημιουργία, ναι γεννιέσαι. Για να γίνει όμως επάγγελμα και να το συσχετίσεις με το εισόδημα σου, θα πρέπει να γίνεις. Θα πρέπει να μπεις σε καλούπια και να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν λιγότερο, όπως να βάλεις τιμή στα δημιουργήματα σου. Άρα ναι, γεννιέσαι με την ανάγκη να εμπνεύσεις, αλλά γίνεσαι αν θέλεις αυτό να έχει και οικονομικό αντίκρισμα.

Όταν φτιάχνεις ένα σκίτσο έχεις στο μυαλό σου το πως θα «διαβασθεί» απ' τον αναγνώστη;

Η επιτυχία ενός σκίτσου, για εμένα, κρίνεται από το αν θα καταφέρει να μεταφέρει στον "αναγνώστη" το συναίσθημα που έχω νιώσει την ώρα που το δημιουργώ. Από την ένταση στο βλέμμα μέχρι τις κινήσεις των χεριών. Από το πάθος σε ένα ζευγάρι μέχρι την απόγνωση της απώλειας. Αν ο δέκτης νιώσει τα ίδια συναισθήματα, έχω πετύχει τον σκοπό μου. 

Πώς τα φτιάχνεις αυτά που φτιάχνεις;

Αν ρωτάς τι υλικά χρησιμοποιώ, είμαι όσο πιο old school γίνεται. Χαρτί, μολύβια, κάρβουνο και χέρια.

Τι σημαίνει για 'σένα «έμπνευση»;

Έμπνευση είναι οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μου. Από τον άνθρωπο που θα δω στη στάση του λεωφορείου, την αρμονία ενός γυναικείου σώματος, μέχρι τις πυρκαγιές που βύθισαν τη χώρα μας στο πένθος. Έμπνευση είναι η κινητήριος δύναμη που σε κάνει να συνεχίζεις τη ζωή σου, να έχεις λόγο να σηκώνεσαι το πρωί απτό κρεβάτι σου. Θα μπορούσα να γράψω άπειρα παραδείγματα. Η ουσία είναι να ζεις και να αποτυπώνεις το περιβάλλον, από την δική σου σκοπιά. 

Τι σκέφτεσαι για συναδέλφους που έγιναν στόχος επιθέσεων ή απειλήθηκαν λόγω των σκίτσων τους, π.χ. για θέματα του Ισλάμ; Υπάρχουν όρια στα όσα αποτυπώνονται σε σκίτσα;

Σηκώνει μεγάλη κουβέντα το συγκεκριμένο θέμα. Είναι πραγματικά θλιβερό, αυτή την εποχή να συζητάμε για επιθέσεις και απειλές λόγω ΣΚΙΤΣΩΝ. Γεγονότα όπως το 2010 στη Δανία, με τον σκιτσογράφο Kurt Westergaard να σώζεται κυριολεκτικά από θαύμα μετά από επίθεση με τσεκούρι, από φανατικούς ισλαμιστές, δείχνει ότι κάτι έχει πάει τελείως λάθος τους τελευταίους αιώνες. Τα όρια στο τι αποτυπώνονται στα σκίτσα, πρέπει να είναι μόνο ηθικά, και αυτό από τη μεριά του δημιουργού. Δεν χρειάζεται να σου λέει ένα βιβλίο τι είναι σωστό και τι λάθος. Όταν νιώθεις ότι σου έχουν προσβάλλει τη θρησκεία, κινείσαι δικαστικά, σύμφωνα με τους νόμους του κράτους και της Ε.Ε. Δεν παίρνεις το νόμο στα χέρια σου. 

Η τέχνη δημιουργεί πολιτισμό;

Η τέχνη είναι πολιτισμός. Δεν τον δημιουργεί απλά. Η ιστορία της τέχνης θα έπρεπε να διδάσκεται από μικρές ηλικίες στα σχολεία. Νιώθω τυχερός που την έχω διδαχθεί, ακόμα και αν χρειάστηκε να γίνει στο Πολυτεχνείο. Για μένα είναι το πιο άρτιο μέσο ψυχαγωγίας και δημιουργεί ολοκληρωμένες προσωπικότητες με άποψη και κριτική σκέψη. 

Και τέλος ποιο μήνυμα θα έστελνες στους αναγνώστες μας;

Οι εποχές είναι δύσκολες και δυστυχώς δεν εστιάζουμε στα δεδομένα που όμως είναι πολύ σημαντικά. Οπότε μακάρι να μην υπάρχουν προκλήσεις οικονομικές και υγείας. Να είμαστε ευγνώμονες, να βρούμε το όνειρο μας, και ας προσπαθούμε κάθε μέρα να πλησιάζουμε έστω και λίγο προς αυτό.