Σταύρος Νικολαΐδης: "Ο πολιτισμός ανοίγει το μυαλό, απελευθερώνει το πνεύμα και σου δίνει δύναμη για το μέλλον."
Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;
Επίσης λέει:
«είναι καημός πολύ πικρός και στεναγμός πολύ βαθύς». Μην κρατάμε μόνο την επιφάνεια.
Η δουλειά του ηθοποιού είναι πολύπλοκη. Πρέπει να βιώσεις συναισθήματα κατά παραγγελία
για 2 ώρες, με μόνη ανταμοιβή κάποια δευτερόλεπτα χειροκροτήματος στο τέλος. Κι
όμως, αυτά τα δευτερόλεπτα σου αρκούν για να είσαι γεμάτος μέχρι την επόμενη μέρα
που θα πρέπει να ξανανιώσεις και να ξανακάνεις τα ίδια. Ξέρεις, όμως ότι σε αυτές
τις δυο ώρες θα κάνεις κάποιους ανθρώπους να συγκινηθούν, να γελάσουν, να νιώσουν
μαζί σου και να ξεχάσουν για λίγο τα προβλήματα τους.
Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορεί η Τέχνη να τις κάνει καλύτερες;
Η τέχνη
σίγουρα μπορεί, για τους λόγους που ανέφερα πριν, αρκεί να την αφήσουν. Γιατί
αυτή την στιγμή δεν υπάρχει τέχνη.
Είναι μια άσχημη περίοδος για τον χώρο σας. Πώς βλέπετε το μέλλον; Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στον κόσμο και στα πρόσωπα που παίρνουν τις αποφάσεις;
Δύσκολο
και με φοβίζει πολύ. Ο πολιτισμός, όπως και η παιδεία, ανοίγει το μυαλό,
απελευθερώνει το πνεύμα και σου δίνει δύναμη για το μέλλον. Το μήνυμα λοιπόν
που δίνω, είναι πως από τις αποφάσεις τους φαίνεται πως θέλουν τον λαό. Και δεν
μιλάω μόνο για την σημερινή κυβέρνηση σε αυτή την δύσκολη συγκυρία.
Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;
Για
τους εντελώς λάθος λόγους. Τα νέα παιδιά γοητεύονται από την τηλεόραση και την αναγνωρισιμότητα.
Δεν έχουν θεατρική παιδεία και θεωρούν ότι είναι κάτι εύκολο. Δεν τους βγαίνει
από εσωτερική ανάγκη και απογοητεύονται εύκολα. Και σε αυτό βοηθούν και τα
ελαφρά τηλεοπτικά Μαγκαζίνο που πέφτουν πάνω σε οτιδήποτε φρέσκο και όμορφο,
χωρίς να τους ενδιαφέρει τίποτε άλλο. Γι' αυτό έχουμε δει πολλούς κομήτες, όλα αυτά τα χρόνια της
τηλεόρασης. Την αξία την δείχνει η διάρκεια. Ευτυχώς, πολύ πρόσφατες
περιπτώσεις δείχνουν ότι έχουν βγει παιδιά υπερταλαντούχα, που ήρθαν για να
μείνουν.
Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;
Μπορεί
να σου καταρρίψω ένα μύθο, αλλά όταν τελειώνει η παράσταση, τελειώνει και ο
ρόλος. Δεν παίρνεις τίποτα μαζί σου, σπίτι σου. Αλλιώς θα τρελαινόσουν. Υπάρχει
βέβαια πάντα μια ψυχική ευφορία, αν η παράσταση αλλά κι εσύ προσωπικά έχετε
πάει καλά.
Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;
Έχω ένα
μικρό σκυλάκι και μια μέρα το είχα πάρει μαζί μου και όταν βγήκα στη σκηνή το
είχα αφήσει δεμένο στο καμαρίνι. Κάποιος όμως από τους συναδέλφους που ήθελε να
παίξει μαζί του, το είχε λύσει, με αποτέλεσμα αυτό ψάχνοντας να με βρει να βγει
στην σκηνή. Εγώ εκείνη την ώρα έπαιζα και δεν το κατάλαβα αμέσως. Άκουσα τα
γέλια και τις αντιδράσεις του κοινού, γύρισα πίσω και είδα τον Όσκαρ να περιδιαβαίνει
στη σκηνή.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Αυτή τη
στιγμή, θέλω να πάει καλά το νέο σίριαλ που συμμετέχω στο star, «έρωτας με
διαφορά». Και μετά να ηρεμήσει όλη αυτή η κατάσταση με τον κορονοϊό, να
λειτουργήσουν και πάλι τα θέατρα και να μπορέσουμε το καλοκαίρι να πάμε περιοδεία
με το «δεν ακούω, δεν βλέπω, δεν μιλάω», που το ξεκινήσαμε το χειμώνα για δύο
εβδομάδες και μας κλείσανε.
Κλείνοντας ποια ευχή θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;
Να
έχουν δύναμη, να προσέχουν την υγεία τους και να μην φοβούνται. Γιατί όπως
συνηθίζω να λέω το μεγαλύτερο όπλο απέναντι στο φόβο, είναι το γέλιο.