Στέργιος Κωνσταντζίκης: "Το θέατρο υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων και θα συνεχίσει να υπάρχει γιατί το έχουμε ανάγκη."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Ξέρετε στην Ευρώπη προτιμούν τον όρο υποκριτική αντί της ηθοποιίας. Στην Ελλάδα και οι δύο έννοιες είναι παρεξηγήσιμες. Ο ηθοποιός δεν ποιεί πάντα το ήθος όπως είδαμε με τις πρόσφατες καταγγελίες, η δε λέξη υποκριτής χρησιμοποιείται για κάποιον μόνο αρνητικά.

Τι συμβαίνει όμως;

Μια ψεύτικη συνθήκη όπως είναι ένα θεατρικό ή κινηματογραφικό έργο καλείται ο ηθοποιός να την κάνει αληθινή μπροστά στα μάτια των θεατών. Αν καταφέρει να κάνει τον θεατή να σκεφτεί, να αναρωτηθεί, αν τον φορτίσει με συναισθήματα ή τον ανακουφίσει με το γέλιο μπορεί να πλησιάσει σε αυτό που είπε ο Χορν.

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Συμμετέχω στην καινούργια παραγωγή του θεάτρου του Άλλοτε, στη "Γκόλφω" του Περεσιάδη σε σκηνοθεσία της Βαρβάρας Δουμανίδου που θα παιχτεί στο θέατρο Αυλαία από τις 18 Νοεμβρίου για περιορισμένες παραστάσεις.

Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο.

Νομίζω ότι δεν υπάρχει Έλληνας που να μην έχει ακούσει για αυτό το έργο. Ίσως είναι η μεγαλύτερη διαχρονική επιτυχία. Παίζεται συνέχεια τα τελευταία εκατό εικοσιπέντε χρόνια.

Περιγράφεται σαν Δράμα ειδυλλιακό αλλά αγγίζει την καρδιά όλων γιατί μιλάει για την αγάπη και την προδοσία, για τις ταξικές διαφορές και τη θέση των γυναικών, πράγματα που πάντα θα απασχολούν τους ανθρώπους.

Είναι ένα έργο θρύλος.

Ποια κοινά στοιχεία και ποιες διαφορές έχετε με τον ήρωα σας;

Παίζω τον ρόλο του αρχιτσέλιγγα που τον τρέμει ο τόπος.

Μεγάλωσα σε ένα σπίτι κατατρεγμένων από την εξουσία και έμαθα να είμαι εναντίον της. Τώρα παίζω την εξουσία. Αλλά σε κάθε έργο πρέπει να ψάχνεις να βρεις μέσα σου κοινά στοιχεία με το ρόλο. Ο εγωκεντρισμός, η αυταρχικότητα, η διάθεση να επιβάλεις τη γνώμη και τη θέληση σου υπάρχουν στη φύση του ανθρώπου. Από αυτά αντλώ.

Υπάρχει κάτι που σας φοβίζει ή σας προκαλεί ανασφάλεια πάνωστην σκηνή;

Το θέατρο είναι ομαδική εργασία. Αν ένα έργο έχει καλοδουλευτεί στις πρόβες και το κείμενο έχει "χωνευτεί" από τους ηθοποιούς δεν προκαλείται καμία ανασφάλεια στη σκηνή. Υπάρχει πάντα ο φόβος να μην αρέσει αυτό που φέρνεις αλλά αυτή είναι και η αγωνία όλων των καλλιτεχνών.

Η πανδημία έπληξε ολέθρια τον χώρο σας, πώς βλέπεται το μέλλον του θεάτρου;

Το θέατρο υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων και θα συνεχίσει να υπάρχει γιατί το έχουμε ανάγκη. Θα επιστρέψει θριαμβευτικά όταν φύγει αυτή η μάστιγα του covid.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Στο θέατρο είμαι στρατιώτης. Συνεργάζομαι με δύο τρεις σκηνοθέτες που με εμπιστεύονται και τους ακολουθώ τυφλά όποτε με χρειαστούν. Ας επέλθει η κανονικότητα και θα έχουμε καιρό να πούμε για μελλοντικά σχέδια.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Θα σας εκμυστηρευτώ τι μου δίδαξαν οι δάσκαλοι μου αν και πήγαν τζάμπα τα λόγια τους."Φρόντισε τον εαυτό σου. Ψάξε, στοχάσου, αναποδογύρισε, εκθέσου. Φτάσε στην αλήθεια σου".

Εγώ θα σας προτείνω να βλέπετε θέατρο και να έλθετε να δείτε τη "Γκόλφω" όπως μοναδικά την σκηνοθέτησε η Βαρβάρα Δουμανίδου.