Βεατρίκη (Μπέττυ) Σαΐας-Μαγρίζου: "Οφείλουμε να μην ξεχάσουμε ποτέ!"

Αν σας ζητούσα να μας γνωρίσετε την Μπέττυ μέσα από πέντε λέξεις, ποιες θα επιλέγατε;

Συνεπής, αποτελεσματική, επιεικής, δοτική, με φαντασία. 

Σας επέλεξε η συγγραφή η την επιλέξατε; Και με ποιο κόστος;

Με κατέκτησε η συγγραφή καθώς από μικρή με τραβούσε και με προκαλούσε η λευκή κόλλα,στο μάθημα της έκθεσης. Δεν υπήρξε κανένα κόστος παρά μόνο κέρδος! Η γραφή είναι λυτρωτική! 

Γνωρίστε μας το βιβλίο σας "Το Βραχιόλι της φωτιάς ".

Ήταν μια υπόσχεση που έδωσα στον πατέρα μου . Να μην ξεχάσω ποτέ. Έτσι έγραψα το βραχιόλι της φωτιάς, όπου αφηγούμαι την ιστορία της οικογένειας του , μιας πολυμελούς οικογένειας Σεφαραδιτών εβραίων της Θεσσαλονίκης . Μιας οικογένειας σαν όλες τις άλλες, που ζει χαρές και λύπες, ενθουσιασμούς και δράματα μέσα στην πορεία της στο χρόνο. Ακολουθώ τα βήματα της από την μεγάλη πυρκαγιά του 1917 όπου καταστρέφονται κυρίως οι εβραϊκές συνοικίες της Θεσσαλονίκης και η οικογένεια βρίσκει καταφύγιο σε έναν καταυλισμό τσιγγάνων. Συνεχίζω να τους ακολουθώ στην άνοδο του ναζισμού και στον εμπρησμό της φτωχικής εβραϊκής περιοχής Κάμπελ από την φασιστική οργάνωση ΕΕΕ, στον Αλβανικό πόλεμο, όπου χάνεται πολεμώντας ο ένας γιος της οικογένειας και τέλος στην Γερμανική κατοχή και στο Ολοκαύτωμα, όπου η μοίρα τους λόγω της θρησκείας τους είναι τραγική, καθώς οδηγούνται στο στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς . Όσους επέζησαν , τους συναντώ την δεκαετία του 60. Ο πατέρας μου βίωσε τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης αλλά επέζησε . Ήταν οδυνηρό για μένα, όταν έγραφα το κομμάτι αυτό του βιβλίου. Φανταστείτε τον, μέσα στον παγερό Πολωνικό χειμώνα, ξυπόλυτο με ξύλινα τσόκαρα και μια βαμβακερή πιζάμα, φανταστείτε τον, πειραματόζωο στον χειρουργικό θάλαμο να υποβάλλεται σε εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας χωρίς νάρκωση για να διαπιστώσουν οι επιστήμονες γιατροί , τις αντοχές των ανθρώπων. Πολύ άγριες καταστάσεις. Βέβαια το βιβλίο δεν είναι ένα βιβλίο φρίκης. Είναι ένα βιβλίο αισιοδοξίας γιατί αυτό ήταν και στα πιο δύσκολα ο πατέρας μου. Ένας αισιόδοξος και χαρούμενος άνθρωπος που ποτέ δεν μας ενστάλαξε το μίσος. Πάντα όμως έλεγε πως νίκη μας στον ναζισμό είναι η συνέχιση μας και πως αυτό θα γίνει μόνο με την διατήρηση της μνήμης. Όσο για το βραχιόλι της φωτιάς είναι ένα κειμήλιο, που φορούσαν οι εβραιοπούλες όταν ενηλικιώνονταν στα 13 τους, που άλλαξε χέρια και άντεξε σε όλες τις παραπάνω φωτιές, πραγματικές και μεταφορικές.

Είμαι πολύ χαρούμενη και συγκινημένη που θα μεταφερθεί το βιβλίο μου στην τηλεόραση και μάλιστα στην ΕΡΤ με εξαιρετικούς συντελεστές και θα αναδειχθούν οι αλήθειες του. Οι Έλληνες εβραίοι είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνικού λαού και όταν οι Γερμανοί τους έκαιγαν στα στρατόπεδα , η Ελλάδα ήταν που πληγώθηκε, γιατί ήταν παιδιά της αυτά που καίγονταν. Σκεφτείτε, η Θεσσαλονίκη έχασε τους 56.000 από τους 60.000 εβραίους κατοίκους της. Κάτι ακόμα που ήθελα να περάσω στο βιβλίο μου είναι το ότι και οι Τσιγγάνοι είχαν κοινή μοίρα με τους εβραίους από τους ναζί. Σε όλους τους, οφείλουμε να μην ξεχάσουμε ποτέ! 

Ποιο είναι το κύριο μήνυμα του;

Η διάδοση της σκληρής αλήθειας του Ολοκαυτώματος και η διατήρηση της μνήμης των τόσων αδικοχαμένων ανθρώπων, θυμάτων στον ναζισμό, τον ρατσισμό και την μισαλλοδοξία.

Τι σημαίνει έμπνευση για εσάς;

Μια λέξη, μια κατάσταση, μια ιδέα μπορούν να με ευαισθητοποιήσουν ,να με προβληματίσουν, να μου εξάψουν την φαντασία και να αποτελέσουν την κινητήριο δύναμη για να γράψω. 

Υπάρχει κάποιο λογοτεχνικό έργο που αγαπάτε και θα θέλατε να το είχατε γράψει εσείς;

Αν πρέπει να πω ένα, την φάρμα των ζώων του Όργουελ

Μελλοντικά σχέδια;

Γράφω ένα μυθιστόρημα για τις πολύπλοκες σχέσεις των ανθρώπων και θα ήθελα να ανέβουν στη σκηνή τα θεατρικά μου έργα. 

Μια αγαπημένη σας φράση.

Τη φράση του Ρίτσου: Όποιος κοιτάζει τον κόσμο μια φορά ζεστά, ποτέ του δεν κρυώνει. 

Κλείνοντας, ποια ευχή θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Εύχομαι να τους αγγίξει και το βιβλίο μου και το σίριαλ "Το Βραχιόλι της φωτιάς " και να κάνουν μαζί τους το ταξίδι στις Αλήθειες και στη Μνήμη, που οφείλουμε να κάνουμε.