Αγγελική Κιντώνη: "Οι μέρες θα γίνουν καλύτερες όταν οι άνθρωποι σταματήσουν να φοβούνται το «μαζί»."

Αν σας ζητούσα να μας γνωρίσετε την Αγγελική μέσα από πέντε λέξεις ποιες θα ήταν αυτές;

Δυναμική, υπεραναλυτική, αγχωμένη, στοχοπροσηλωμένη, ευαίσθητη. 

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον χώρο της υποκριτικής;

Ενστικτωδώς. Σπούδαζα φιλοσοφία και παιδαγωγική στη Θεσσαλονίκη όταν με παρότρυνε να ασχοληθώ με την υποκριτική ο καθηγητής κινηματογράφου μιας φίλης μου. Εκείνη την περίοδο ένιωθα πως ήθελα να κάνω κάτι ομαδικό, πιο αυθόρμητο, πέρα από το αυστηρό πλαίσιο έκφρασης της φιλοσοφικής κι έτσι ξεκίνησα παράλληλα θέατρο ερασιτεχνικά. Τελείωσα τη φιλοσοφική, μου ήρθε μια φλασιά και μέσα σε 15 μέρες μετακόμισα στην Αθήνα και μπήκα στη δραματική. Μέσα στη σχολή κατάλαβα ότι έχω πραγματική ανάγκη τον αυτοσχεδιασμό και κυρίως την επικοινωνία η οποία είναι το θέατρο.

Φέτος σας βλέπουμε τηλεοπτικά στην νέα σειρά του ΑΝΤ1 «Ήλιος». Μιλήστε μας για την σειρά και τον τόπο που πραγματοποιείται.

Είμαι ευγνώμων για αυτή τη συνεργασία που προέκυψε σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, οι άνθρωποι μπροστά και πίσω από τις κάμερες είναι εξαιρετικοί και χαίρομαι πολύ που η τηλεόραση αναδεικνύει ελληνικούς τόπους, στην δική μας περίπτωση την όμορφη Καβάλα.

Γνωρίστε μας την ηρωίδα σας. Πώς επηρεάζει την εξέλιξη της ιστορίας και των γεγονότων;

Υποδύομαι τη Λένα ένα κορίτσι που πηγαίνει στο λύκειο. Η Λένα είναι ρομαντική, με αυτοπεποίθηση, καλή φίλη της Μυρτώς και του Πέτρου και τα έχει με τον Ντίνο. Αντιμετωπίζει ένα ηθικό δίλημμα και με τις επιλογές της θα απογοητεύσει τους ανθρώπους της. Κανένας όμως χαρακτήρας στη ζωή, έτσι και στη σειρά, δεν είναι απόλυτα ειλικρινής, έντιμος ή πιστός. Η ιστορία της μέχρι στιγμής κινείται σε πιο χαρούμενο τόνο παράλληλα της βασικής των φόνων, μέχρι τη στιγμή που την αφορά η επόμενη υπόθεση που θα κληθεί να διαλευκάνει ο αστυνόμος Λαϊνάς.

Εκτός από την συμμετοχή σας στην τηλεοπτική σειρά το φετινό χειμώνα θα σας δούμε σε κάποια θεατρική σκηνή;

Όχι, το φετινό χειμώνα.

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή ή πίσω από την κάμερα;

Πέρυσι στις Θεσμοφοριάζουσες στο Από Μηχανής Θέατρο που πάτησα τα νερά που έτρεχαν από το air condition. Εκείνη την ώρα μετακινούσαμε με τα χέρια ένα τεράστιο κομμάτι από το σκηνικό και βρέθηκα να γλιστράω σε σπαγγάτο με τα χέρια ψηλά, έβλεπα από πάνω μου τη συνάδελφο μου να τρέμει να μη γελάσει, το σκηνικό να μου έρχεται στο κεφάλι με υπόκρουση κλασική μουσική Prokofiev το «Dance of the knights». Γελάσαμε παρά πολύ.

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορεί η Τέχνη να τις κάνει καλύτερες;

Η τέχνη διαμορφώνει την αισθητική μας, μας κάνει να επανεξετάσουμε τι είναι το ωραίο κι έτσι να αναθεωρήσουμε τη σχέση μας με τον άλλον, τη σχέση με τον εαυτό μας και την κοινωνία. Θεωρώ ότι πρέπει να μας «ξεβολεύει» από τις παραδοχές μας, άλλωστε προκειμένου να αλλάξουμε είναι ανάγκη να σταματήσουμε να νιώθουμε αναπαυτικά, χρειάζεται να νιώσουμε άβολα. Οι μέρες θα γίνουν καλύτερες όταν οι άνθρωποι γίνουν πιο ανθρώπινοι, λιγότερο ανθρωποφάγοι και σταματήσουν να φοβούνται το «μαζί». 

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλεις να στείλεις στους αναγνώστες μας;

Να μη φοβούνται τίποτα!