Χάρης Παπαδόπουλος: "Θέλω πάντα να είμαι μαλωμένος με την απαισιοδοξία και την μιζέρια."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Ηθοποιός είναι ένας άνθρωπος που του αρέσει πάρα πολύ να λέει ιστορίες και να παίζει. Να συνεργάζεται με άλλους ανθρώπους και να δημιουργεί μαζί τους φανταστικές ιστορίες με την επινοητικότητα, την τεχνική και την φαντασία. Είναι ένα δύσκολο επάγγελμα που απαιτεί μεγάλη υπομονή, επιμονή και γερό στομάχι.

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορούμε να τις κάνουμε καλύτερες; Η Τέχνη πώς μπορεί να «φωτίσει» το σκοτάδι της απομόνωσης;

Οι μέρες που ζούμε είναι όντως δύσκολες αλλά η Τέχνη, όπως είπε κι ο Καβάφης, κάπως ξέρει από φάρμακα. Νάρκης του άλγους δοκιμές εν φαντασία και λόγο. Κάθε φορά λοιπόν που διαβάζουμε ένα βιβλίο ή βλέπουμε μια ωραία ταινία ή ακούμε μουσική, είναι σαν να μη φαίνεται , έστω και για λίγο, η πληγή της απομόνωσης.

Ο χώρος σας έχει πληγεί ολέθρια. Πώς βλέπετε το μέλλον του θεάτρου και ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στα άτομα που παίρνουν αποφάσεις.

Θέλω πάντα να είμαι μαλωμένος με την απαισιοδοξία και την μιζέρια. Κάποιες φορές το καταφέρνω κάποιες όχι. Οπότε, ναι, το θέατρο θα επανέλθει σύντομα και θα πλημμυρίσουν οι πόλεις με παραστάσεις και τα θέατρα με κόσμο. Βέβαια, είναι πολύ δύσκολο στην Ελλάδα να μην είσαι απαισιόδοξος. Η πολιτεία δεν στηρίζει το θέατρο όσο πρέπει παρά μόνο τις κρατικές σκηνές κι αυτές όχι επαρκώς.

Πού ήσασταν πριν την πανδημία;

Πριν την πανδημία ήμουν στο Λονδίνο κι έκανα μεταπτυχιακό πάνω στην υποκριτική στον κινηματογράφο.

Έχει ανοίξει «ένας ασκός του Αιόλου» στον χώρο σας με καταγγελίες και μηνύσεις για βία και σεξουαλική παρενόχληση. Ποια είναι η δική σας άποψη;

Ένα τεράστιο ευχαριστώ σ' αυτούς που έκαναν τις καταγγελίες και τις μηνύσεις. Όλοι ανεξαιρέτως τους χρωστάμε ευγνωμοσύνη . Η ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη τώρα να το θυμηθεί και να κάνει επιτέλους το καθήκον της. 

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Ποτέ δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που πήγα, ως ηθοποιός, στην Επίδαυρο το 2011. Την ημέρα που φτάσαμε, πήγαμε για αναγνώριση χώρου στο θέατρο. Φόρεσα το κοστούμι μου, πήρα την θέση μου στην σκηνή και μόλις άρθρωσα λίγε φράσεις του έργου, ποτέ δεν θα ξεχάσω πόσο περίεργα απλώθηκε η φωνή μου στην πλατεία. Ήταν κάτι μαγικό. Η ακουστική του χώρου αυτού είναι εκπληκτική.

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας για την νέα χρονιά;

Ετοιμάζουμε με καλούς συνεργάτες εδώ στην Βρετανία μια σειρά mockumentary κωμωδία. Παρά τις αντίξοες συνθήκες καταφέραμε να γυρίσουμε στο Λονδίνο το πρώτο επεισόδιο - πιλότο τον Σεπτέμβρη. Εντός των ημερών θα ολοκληρωθεί το σενάριο του δεύτερου επεισοδίου. Επιθυμώ αυτό το πρότζεκτ να έχει την καλύτερη τύχη.

Κλείνοντας, ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Όσο μπορούν να είναι μαλωμένοι με την απαισιοδοξία και την μιζέρια και πάνω απ' όλα υγεία!