Δημήτρης Κωνσταντινίδης: "Αν ο άνθρωπος δεν είχε ανάγκη από την τέχνη, σίγουρα θα είχε εκλείψει."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Ηθοποιός σημαίνει διαρκής αναμέτρηση με τον εαυτό σου, με τα όριά σου, ένα ξεδίπλωμα επί σκηνής των πτυχών της προσωπικότητάς σου που σε άλλες συνθήκες θα έμεναν βυθισμένες στο Εγώ σου.

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Στη Χρυσαυγή του Λαγκαδά όπου ετοιμαζόμαστε να ανεβάσουμε «Το κάστρο της Ωριάς» του σπουδαίου Γιώργου Θεοτοκά.Σας περιμένουμε όλους την Πέμπτη στις 22/7 στις 21.00 με τις ζακέτες σας.

Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο.

Η Ωριά, η ωραία δηλαδή, αποκλεισμένη στο άπαρτο κάστρο που έκτισε γι' αυτήν ο πατέρας της, είναι απελπιστικά διαθέσιμη για νέες γνωριμίες. Ο κέρβερος,η παραμάνα της, διώχνει όλους της επισκέπτες με λύσσα κακιά. Ο έρωτας όμως, σκαρφίζεται χίλιους τρόπους για να πάρει κι αυτό το κάστρο. Πρόκειται επί της ουσίας για μια κωμωδία που απευθύνεται σε όλους και δίνει καίριες απαντήσεις!

Ποια κοινά στοιχεία και ποιες διαφορές έχετε με τον ήρωα σας;

Καταρχάς έχουμε κι οι δυο μέση δαχτυλίδι και ωραία κορμοστασιά.Επίσης αγωνιζόμαστε και οι δυο για να κατακτήσουμε αυτό που επιθυμούμε.Σίγουρα δεν είμαι ο γιος του χαλίφη της Βαγδάτης.

Υπάρχει κάτι που σας φοβίζει ή σας προκαλεί ανασφάλεια πάνω στη σκηνή;

Το βλέμμα της Κατερίνας μόνο... (γέλια)

Η πανδημία έπληξε ολέθρια τον χώρο σας, πώς βλέπετε το μέλλον του θεάτρου;

Η τέχνη είναι αναγκαιότητα γιατί αν ο άνθρωπος δεν είχε ανάγκη από την τέχνη , σίγουρα θα είχε εκλείψει. Η τέχνη πάντα κατάφερνε, κατορθώνει και θα πετυχαίνει να επιβιώσει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, κόντρα στις προσπάθειες κάποιων επιτήδειων να την καταστήσουν «μη αναγκαία».

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Έχουμε κλείσει σε κάποια μέρη στη Βόρεια Ελλάδα για περιοδεία,αλλά είναι τόσο δύσκολη και μεταβατική αυτή η περίοδος που δεν ξέρω τι θα φέρει η επόμενη μέρα.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να ζείτε όσο πιο αυθεντικά μπορείτε και σε επαφή με τα συναισθήματά σας.Και μακάρι μέσα από την παράσταση να αντιληφθούμε πόσο μάταιοι και «μη αναγκαίοι» είναι οι πόλεμοι.