Δημήτρης Όντος: "Η τέχνη λειτουργεί σαν φάρμακο που απαλύνει την αγωνία της ίδιας μας της ύπαρξης."

Αν σας ζητούσα να μας γνωρίστε τον Δημήτρη μέσα από πέντε λέξεις ποιες θα ήταν αυτές;

Γενικότερα μου είναι δύσκολο να μιλάω για τον εαυτό μου κι επιπλέον μου είναι τρομερά περιοριστικό το όριο της απαρίθμησης πέντε επιθέτων από την άποψη ότι κάθε άνθρωπος αποτελεί μια τεράστια παλέτα πολλών και διαφορετικών αποχρώσεων και αναλόγως τις συνθήκες στις οποίες βρίσκεται κάθε φορά ξεδιπλώνει ή αναδεικνύει διαφορετικές πτυχές, είτε θετικές είτε αρνητικές. Αυτό που θα μπορούσα να πω, όμως, για να απαντήσω πιο συγκεκριμένα στην ερώτηση σας είναι ότι όσο μεγαλώνω, θέλω και προσπαθώ να ανοίγω μέσα μου τα περιθώρια της αποδοχής και της κατανόησης προς τους συνανθρώπους μου... και νομίζω ότι βρίσκομαι σ΄ ένα καλό στάδιο ως προς αυτό.

Ήταν όνειρο σας να γίνετε ηθοποιός ή προέκυψε;

Είμαι κλασική περίπτωση ανθρώπου που από τότε που θυμάμαι να με ρωτάνε τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω η απάντηση ήταν πάντα ηθοποιός. Στην αρχή το εξέφραζα χωρίς ιδιαίτερη συνείδηση, περισσότερο ενστικτωδώς. Αλλά όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι τις ανάγκες μου σκεφτόμουν ότι θέλω να εκφραστώ επαγγελματικά μέσα από τον δρόμο της υποκριτικής γιατί είχα και έχω την αίσθηση ότι σ' αυτόν τον χώρο διαθέτω την όρεξη να προσφέρω καλύτερα κάποια πράγματα απ' ότι σε κάποιον άλλο.

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Έχω την χαρά να ανήκω στο πολυάριθμο cast της σειράς ''Το κόκκινο ποτάμι'' σε σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη που προβάλλεται μέσα από την συχνότητα του Open. Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν πριν λίγες εβδομάδες και ήταν μια αρκετά ενδιαφέρουσα συνεργασία καθώς είχα διπλό ρόλο. Από την μία συμμετείχα σαν ηθοποιός παίζοντας τον ρόλο του Οντούρ, ενός Τούρκου λοχία της χωροφυλακής που συγκαταλέγεται στους ''κακούς'' χαρακτήρες της σειράς και από την άλλη είχα αναλάβει την επιμέλεια της διδασκαλίας των τουρκικών επειδή γνωρίζω την γλώσσα καθώς η σειρά διαδραματίζεται στην τελευταία περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αισθάνομαι ευτυχής που στην πρώτη μου τηλεοπτική απόπειρα είχα την δυνατότητα να συνδυάσω τα δύο πράγματα που αγαπώ και έχω εστιάσει το ενδιαφέρον μου σ' αυτά, την υποκριτική και τις ξένες γλώσσες και είμαι ευγνώμων στον κύριο Μανουσάκη για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε και στα δύο από την πρώτη στιγμή της συνεργασίας μας.

Ποιες δυσκολίες και ποιες παγίδες κρύβει ο ρόλος σας;

Η μεγαλύτερη δυσκολία για έναν ηθοποιό όταν καλείται να υποδυθεί έναν ''κακό'' χαρακτήρα είναι να μπει στην διαδικασία να κατανοήσει ή και να δικαιολογήσει τα κίνητρα που ωθούν τον συγκεκριμένο χαρακτήρα να σκέφτεται και να ενεργεί κατ' αυτόν τον τρόπο. Σε κάποιες από τις σκηνές των επεισοδίων της σειράς ο χαρακτήρας που υποδύομαι σκοτώνει και απαγχονίζει κόσμο. Μου είναι αδιανόητο πως ένας άνθρωπος, είτε σε εμπόλεμη περίοδο είτε όχι, φέροντας τα διακριτικά ενός βαθμού στο πέτο του μπορεί να ασκεί βία ή και να σκοτώνει με τόση ευκολία απλά και μόνο επειδή αποτελεί φορέα εξουσίας.

Υπάρχει κάποιο θεατρικό έργο που είναι όνειρο ζωής να συμμετέχετε στο ανέβασμα του;

Πότε δεν είχα την έντονη επιθυμία να αναμετρηθώ με συγκεκριμένους ρόλους ή συγκεκριμένα θεατρικά έργα. Αυτό που επιζητώ και επιδιώκω πάντα είναι οι ωραίες και γόνιμες συναντήσεις-συνεργασίες. Τα κείμενα και οι ρόλοι αποτελούν πάντα ένα καλό πρόσχημα ή ένα καλό όχημα για να επιτευχθεί η όποια συνάντηση και να επικοινωνήσει μια ομάδα ανθρώπων κάτι από κοινού.

Έχετε να διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή ή πίσω από την κάμερα;

Η διαδικασία των προβών και των παραστάσεων όπως και τα γυρίσματα μιας τηλεοπτικής σειράς λειτουργούν σαν ένας ζωντανός οργανισμός. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να συμβεί οτιδήποτε. Όπως οι περισσότεροι συνάδελφοι έτσι κι εγώ έχω να θυμάμαι παραστάσεις που έγιναν κάτω από συνθήκες υψηλού πυρετού, λαρυγγίτιδες κτλ... Αλλά νομίζω το πιο δύσκολο είναι να πρέπει να διαχειριστείς την θλίψη που σου προκαλεί η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου κάτι το οποίο μου έχει τύχει κάποιες φορές στο παρελθόν και δεν ήταν καθόλου ευχάριστο γιατί πρέπει να υποβάλλεις τον εαυτό σου σε μια ενεργειακή κατάσταση που δεν μπορείς να υποστηρίξεις την δεδομένη στιγμή.

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι η Τέχνη μπορεί να τις κάνει καλύτερες;

Η τέχνη είναι συνυφασμένη με την παρηγοριά και την λύτρωση κι αυτό αφορά και όσους την παράγουν και όσους την παρακολουθούν οπότε αυτομάτως αυτό την καθιστά αναγκαία. Η τέχνη λειτουργεί έστω και στιγμιαία σαν ένα καλό παυσίπονο για την ψυχή μας γιατί σε οποιαδήποτε έκφανση της αναπαριστά και καταδεικνύει την αγωνιώδη προσπάθεια του ανθρώπου να κρατηθεί στη ζωή και να αντέξει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα δημοτικά τραγούδια. Επί αιώνες επιβιώνουν περνώντας από γενιά σε γενιά κι από στόμα σε στόμα για να εκφράσουν οι άνθρωποι αυτά που δεν μπορούν να εξωτερικεύσουν υπό κανονικές συνθήκες κάτι το οποίο δείχνει ότι εκτός από την αναγκαιότητα της έκφρασης από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα οι αγωνίες και οι αναζητήσεις των ανθρώπων είναι κοινές. Έτσι λοιπόν, η τέχνη λειτουργεί σαν φάρμακο που απαλύνει την αγωνία της ίδιας μας της ύπαρξης.

Ποια είναι τα σχέδια σας και ποιες οι επιθυμίες σας για την νέα χρονιά.

Προς το παρόν βρίσκομαι σε στάδιο συζητήσεων για κάποιες συνεργασίες που αφορούν την ερχόμενη σεζόν αλλά λόγω της ιδιαίτερης κατάστασης που βιώνουμε ακόμη δεν έχει οριστικοποιηθεί τίποτα. Ας ελπίσουμε ότι θα έχει αίσιο τέλος αυτή η ιστορία για όλους μας.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να είμαστε υγιείς σωματικά και ψυχικά, να αντιστεκόμαστε στις δυσκολίες της εποχής έτσι ώστε να μην χάνουμε το κουράγιο μας και κάθε φορά να βρισκόμαστε με τα λόγια και τις πράξεις μας ένα βήμα πιο κοντά στην αγάπη.