Εύη Καραγιάννη: "Αν ψάξουμε σε κάθε άνθρωπο μπορούμε να βρούμε ένα μεγαλείο ψυχής."

Αν σας ζητούσα να μας γνωρίσετε την Εύη μέσα από πέντε λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές;
Δύναμη, υπέρμετρη ευαισθησία, πόνος για τον συνάνθρωπο, ειλικρίνεια, αισιοδοξία.

Έχοντας μια επαγγελματική εμπειρία 25 χρόνων στον χώρο της μόδας πώς βλέπετε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα;
Η μόδα
παραμένει μόδα, το στυλ που πρέπει να έχουμε παραμένει στυλ. Συνήθως βάλλεται
μόνιμα από διάφορα γεγονότα. Μάλιστα πηγαίνει ανάλογα με τις εποχές. Τα πράγματα όμως πηγαινοέρχονται, πάνε μπρος
και πίσω. Το σίγουρο είναι ότι η μόδα είναι καθεστώς, είναι θεσμός, τον οποίον
ακολουθούμε. Φυσικά η εκάστοτε γυναίκα ή ο εκάστοτε άντρας πρέπει να είναι πιο
διαχρονικοί σε αυτό το κομμάτι. Είναι μια άποψη που ασπάζομαι και ακολουθώ.
Δηλαδή δεν θα πρέπει να υπάρχουν υπερβολές. Οι σχεδιαστές, συνήθως του
εξωτερικού, δείχνουν στα fashion eventsυπερβολικά σχέδια και κομμάτια.
Εμείς πρέπει να επιλέγουμε κάποια στοιχεία και να τα εντάξουμε στο προσωπικό
μας στυλ, γιατί δεν είναι εφικτό να έχουμε στην καθημερινότητά μας αυτά τα
εξτρίμ κομμάτια.

Έχετε ασχοληθεί με το θέατρο μέσα από αξιόλογες δουλειές. Δυστυχώς οι καταστάσεις που βιώνουμε και η πανδημία έχει «χτυπήσει» τον χώρο σας. Πώς βλέπετε το παρόν; Και ποιες είναι οι προβλέψεις και οι επιθυμίες σας για το μέλλον;
Δυστυχώς αυτός ο χώρος βάλλεται εδώ και πολλά χρόνια. Για αυτό φταίνε πολλές πλευρές, όχι μόνο η πολιτεία αλλά και οι ίδιοι οι παράγοντες, δηλαδή οι παραγωγοί, οι ηθοποιοί κ.α. Είμαι της άποψης πως όταν σέβεσαι πρώτα από όλα τον εαυτό σου θα σε σέβονται στην συνέχεια και οι άλλοι. Οι καλλιτέχνες είναι συναισθηματικοί άνθρωποι, είναι πολύ ευάλωτοι στο χειροκρότημα, γενικότερα στην χαρά και στον πόνο. Περιμένουν και προσπαθούν να έχουν την αποδοχή του κοινού. Μια κατάσταση που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια είναι να καλούν κόσμο. Το θέατρο όμως δεν είναι τζάμπα χώρος. Αυτό είχε γίνει κάτι σαν καθεστώς. Τώρα με την κατάσταση του κορονοϊού μπαίνουν τα πράγματα στην θέση τους, ως προς το κομμάτι της αγοράς του εισιτηρίου γιατί έτσι πρέπει να γίνεται. Πρέπει δηλαδή να σεβόμαστε το θέατρο. Κάποια λάθη που κάναμε με προσκλήσεις, σαφώς πάντα πρέπει να υπάρχει ένας μικρός αριθμός και να σεβόμαστε το κοινό, όμως αυτά πρέπει να είναι ελάχιστα και να κινείται ο χώρος έτσι όπως πρέπει. Να υπάρχει αλληλοσεβασμός.
Η τωρινή κατάσταση είναι πάρα πολύ άσχημη. Είναι πολλά τα χρόνια που οι καλλιτέχνες έχουν πρόβλημα. Είναι μεγάλος ο αγώνας, η κατάθεση ψυχής για να βγει μία ταινία, μία παράσταση, ένα δρώμενο. Θεωρώ ότι αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι ένα κακό όνειρο. Αν και σαν άνθρωπος καθόλου δεν αυταπατώμαι, εντούτοις πιστεύω ότι είναι ένα κακό όνειρο και περιμένω πότε θα ξυπνήσουμε μέσα από αυτό.
Με τα
τωρινά στοιχεία δεν μπορούμε να κάνουμε προβλέψεις. Το μόνο που μπορούμε να
κάνουμε είναι να προσευχόμαστε και να πιστεύουμε με αισιοδοξία. Ο καλλιτέχνης έχει
μια τεράστια ψυχή, μια μεγάλη καρδιά που έχει να δώσει πολλά πράγματα. Πιστεύω
με πίστη στον Θεό, με υπομονή, με πολύ καλή οργάνωση, όπως όταν ετοιμάζουμε μια
παράσταση, πρέπει να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να αντιμετωπίσουμε τα
πράγματα. Ευελπιστώ ότι ίσως μελλοντικά ο χώρος να πάρει μια καλύτερη θέση, να
κατοχυρωθούν οι ηθοποιοί σε πολλούς τομείς όπου βάλλονται, συνήθως
οικονομικούς. Να μπορέσουν να αποκτήσουν κάποια δικαιώματα, γιατί είναι
άνθρωποι και όχι ζητιάνοι. Εργάζονται μέσα από την καρδιά τους και καταθέτουν
την καρδιά τους. Δεν αμείβονται όπως θα έπρεπε. Ατελείωτες μήνες πρόβας χωρίς
κάποια χρηματική απολαβή. Και όταν φτάνουμε στην παράσταση νέες συζητήσεις για
το πώς και πότε θα πληρωθούν. Μπορεί και εύχομαι τα πράγματα να γίνουν πιο
θεσμικά, να πάρουν άλλη οντότητα τα δικαιώματα των ηθοποιών.

Φέτος σας βλέπουμε διαδικτυακά στην εκπομπή «με την Εύη», τι ήταν αυτό που σαν παρακίνησε να ανοίξετε αυτό το κεφάλαιο στην ζωή σας; Γνωρίστε μας με λίγα λόγια αυτό το εγχείρημα. Τι έχουμε να περιμένουμε μελλοντικά;
Είναι μια απόρροια όλων των γεγονότων που ζούμε τον τελευταίο καιρό. Ήταν μια συνειδητή απόφαση την φετινή σεζόν να μην παίξω στο θέατρο και από ότι βλέπω μέσα από τις τελευταίες εξελίξεις έπραξα ορθά. Το ανέβασμα μιας παράστασης απαιτεί κάποιο χρόνο και η αβεβαιότητα που υπήρχε και τώρα οι αποφάσεις που πάρθηκαν για κλείσιμο των θεατρικών σκηνών για τουλάχιστον ένα μήνα, ήταν αυτά που συναίνεσαν στην απόφασή μου. Ήθελα λοιπόν να έχω μια άμεση επικοινωνία, το είχα ανάγκη και μου το ζήτησαν κάποιοι φίλοι, οι οποίοι είναι αξιόλογες προσωπικότητες. Στο σημείο αυτό να πω ότι για εμένα προσωπικότητες είναι όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτου επαγγέλματος, ο περιπτεράς, ο μανάβης, ο γιατρός, ο δικηγόρος, ο ηθοποιός. Επειδή έχω κάποιες γνώσεις και εμπειρίες ζωής, μου ζήτησαν να γίνει ένα τέτοιο εγχείρημα, ώστε να παρουσιάζουν την δουλειά τους μέσα από ένα φιλικό και καλαίσθητο αποτέλεσμα προς το κοινό. Εννοείται πως το αποδέχτηκα, γιατί μου άρεσε αυτή η άμεση συζήτηση. Θέλω να τονίσω και να ξεκαθαρίσω πως δεν παίζω τον ρόλο της δημοσιογράφου, εκτιμώ και σέβομαι την δημοσιογραφία. Η δικιά μου δουλειά είναι μια φιλική συνομιλία ή στον καναπέ του σπιτιού μου ή στον χώρο του εκάστοτε επαγγελματία όταν δεν μπορεί να κινηθεί, για παράδειγμα όταν έχω να συνομιλήσω με κάποιον γιατρό για το καλύτερο αποτέλεσμα μεταφέρομαι μαζί με τον εξοπλισμό στον χώρο εργασίας του.
Είμαι πολύ χαρούμενη για την εγκάρδια αποδοχή του κόσμου, το ζητάει, μου τηλεφωνεί και επιπλέον μου προτείνει θέματα. Στην συνέχεια θα δούμε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Όταν μία εκπομπή έχει σεβασμό προς τον θεατή, γενικά όταν μια δουλειά γίνεται με σεβασμό προς τους αποδέκτες πάντα έχει να δώσει πράγματα, να περάσει όμορφα μηνύματα.
Θα γνωρίσουμε και θα αναλύσουμε λοιπόν πολλές αξιόλογες προσωπικότητες. Να διευκρινίσω ότι σε κάθε συζήτηση δεν προσπαθώ να εκμαιεύσω πληροφορίες από την προσωπική ζωή του κάθε καλεσμένου. Είναι μια απλή συνομιλία, που έχει ζεστό χαρακτήρα, ανάλυση των γεγονότων που μας απασχολούν και ανταλλαγή ιδεών και απόψεων.
Μελλοντικά
θα δούμε πολλές προσωπικότητες, από διάφορους επαγγελματικούς χώρους. Θέλω να
τονίσω στο σημείο αυτό πως για εμένα όλοι οι άνθρωποι είναι σημαντικοί. Κανένας
δεν έχει τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από τον άλλο. Ο κάθε ένας έχει τα δικά
του τάλαντα, αν τα ανακαλύψουμε και βρούμε τις αδυναμίες μας, αυτή αυτογνωσία μας
κάνει πολύ καλό. Σέβομαι και αγαπώ τους ανθρώπους, χωρίς να μένω στα ονόματα
και τα επαγγέλματα. Σίγουρα επαινώ δουλειές ανθρώπων. Επαινώ και αναδεικνύω
όμως και κάτι που μπορεί με την πρώτη ματιά να φαίνεται πολύ απλό, αλλά μπορεί
να είναι ένας θησαυρός. Αν ψάξουμε σε κάθε άνθρωπο μπορούμε να βρούμε ένα
μεγαλείο ψυχής.

Ποια είναι τα σχέδια και οι επιθυμίες σας για το μέλλον;
Σίγουρα θέλω να ξανακάνω θέατρο. Επιθυμία μου είναι να ενσαρκώσω έναν ακόμα ρόλο. Επίσης το "fragile", ένα έργο που έχει να κάνει με την ζωή μου, δεν θα σταματήσει. Είναι ένα έργο βαλίτσα και θα συνεχίζω να το ταξιδεύω.
Παράλληλα
γράφεται ένα βιβλίο, ένα λεύκωμα ζωής με πολύ δυνατά κεφάλαια. Θα υπάρχει μεγάλο
φωτογραφικό υλικό. Ξεκίνησα να το γράφω εγώ, αλλά η προετοιμασία κάθε εκπομπής καταλαμβάνει
μεγάλο χρόνο από την ζωή μου. Έτσι αποφάσισα να αναλάβει την συγγραφή του μια
αξιόλογη συγγραφέας και ποιήτρια, η Χρυσάνθη
Ηλία. Είναι ένα εξαιρετικό πλάσμα, με καταπληκτική πένα! Έχει αναλάβει
λοιπόν να γράψει το λεύκωμα ζωής μου, το οποίο αναφέρεται σε πολύ δυνατούς
σταθμούς της ζωής μου, τα παιδικά χρόνια, τον χώρο της μόδας, τους έρωτες, τους
γάμους, τους αρραβώνες, την μόδα, τα τακούνια, τις πασαρέλες, το θέατρο, την
μεγάλη μου Πίστη στον Θεό. Ότι έχει να κάνει με την ζωή μου, όπως είναι το "fragile". Μέσα σε ένα θεατρικό έργο μιας ώρας δεν
μπορείς να αποδώσεις τόση εμπειρία ζωής. Να αναφέρω στο σημείο αυτό ότι το "fragile" το έγραψε η Δόμνα Ζαφειροπούλου και το σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Αδάμης.

Κλείνοντας ποια ευχή θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;
Να περάσει αυτή η κατάσταση που βιώνουμε όσο γίνεται πιο ανώδυνα. Πονάω πολύ τον συνάνθρωπο σαν Εύη και δεν θέλω να υποφέρει. Σαν άνθρωπος τον αντέχω πολύ τον πόνο, πέρασα από μονοπάτια πόνου και δόξα τον Θεό ξεπέρασα τις δύσκολες καταστάσεις που ήρθαν στην ζωή μου.
Προσεύχομαι για όλους. Η πίστη μου είναι πολύ δυνατή προς τον μεγαλοδύναμο Θεό μας! Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό. Και όπως είχε πει και ο Ντοστογιέφσκι «Όπου δεν υπάρχει Θεός, επιτρέπονται τα πάντα».
Τέλος εύχομαι
να είμαστε όλοι ενωμένοι, φιλεύσπλαχνοι, η αγάπη τακτοποιεί και διορθώνει τα
πάντα, να μην μας πιάνει φόβος και μιζέρια, να σκεφτόμαστε ουσιαστικά τον
συνάνθρωπο. Όλοι είμαστε σε μια δύσκολη θέση, σε οικονομικό, προσωπικό και
συναισθηματικό επίπεδο. Ενωμένοι και με πίστη στον Θεό θα τα καταφέρουμε!