Ιώαννα Παναγιώτα Χρυσομμάλη: "Κάθε μορφή τέχνης, ανοίγει νέους ορίζοντες."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Για μένα ηθοποιός σημαίνει διαρκής αναμέτρηση με το ίδιο σου τον εαυτό. Να έχεις το θάρρος να αφήσεις στην άκρη κάθε εγωισμό. Να μπεις στα παπούτσια του ρόλου και να υιοθετήσεις συμπεριφορές, ιδεολογίες και ιδιοτροπίες ενός άλλου ανθρώπου. Είναι να υπάρχεις πάνω στη σκηνή για σένα, και για το σύνολο. Να ΖΕΙΣ τις στιγμές.

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Έχω την τιμή να είμαι μέλος της παράστασης " ΦΑΟΥΣΤ" του Γερμανού συγγραφέα JohannWolfgangvonGoetheπου θα παρουσιάζεται από τις 22 Ιανουαρίου κάθε Σάββατο στις 19:30 & Κυριακή στις 18:30 στον Πολυχώρο Πολιτισμού " Διέλευσις" στην Κυψέλη. Είναι μεγάλη μου χαρά και πρόκληση, ούσα προσφάτως απόφοιτη δραματικής σχολή, να αναμετριέμαι με ένα τέτοιο αριστούργημα! Το έργο πραγματεύεται την τραγική ιστορία ενός σοφού μάγου, ο οποίος κλείνοντας συμφωνία με τον διάβολο, προσπαθεί να εξαγοράσει με την ψυχή του, όλες τις ανθρώπινες επιθυμίες που του υπόσχονται ευτυχία. Χάρη βέβαια στην υπέροχη σκηνοθέτιδα Χρυσάνθη Κορνηλίου, στους ταλαντούχους συναδέλφους Γιάννη Λαμπρόπουλο, Γιώργο Καπετανάκο, Έφη Χαντζούλη, Γιάννη Δαφνιωτίδη, Ευδοκία Κατερινιού ,καθώς και στους υπόλοιπους συντελεστές Σωτήρη Οικονόμου, Κωνσταντίνο Σακουλά και Σίμωνα Πάτροκλο νιώθω τεράστια ασφάλεια! Έχω γίνει μέλος μιας μεγάλης οικογένειας. Στόχος της είναι να δημιουργεί με αγάπη και προπαντός με σεβασμό στην τέχνη του θεάτρου καθώς και στους ανθρώπους που θα έρθουν να μας δουν. 

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορεί η Τέχνη να τις κάνει καλύτερες;

Σε αυτές τις αδιαμφισβήτητα δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε παγκοσμίως ο κόσμος χρειάζεται τις τέχνες πιο πολύ από ποτέ! Κάθε μορφή τέχνης, ανοίγει νέους ορίζοντες. Ταξιδεύεις, βλέπεις πιο καθαρά, μαθαίνεις να μην κρίνεις και γενικότερα γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Όσο βελτιωνόμαστε, πιστεύω, γεννιέται μέσα μας η ανάγκη να ονειρευόμαστε. Τι πιο όμορφο από το να κυνηγάς τα όνειρα σου.

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Φαντάζομαι κάποια νέα παιδιά (όχι όλα φυσικά! Ας μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο καζάνι) πιστεύουν ότι θέλουν να ασχοληθούν με την υποκριτική εξαιτίας της λάμψης και της αναγνωρισιμότητας που ίσως μπορεί να προσφέρει αυτός ο χώρος. Πίσω όμως από τα "φώτα" κρύβεται η σκληρή δουλειά. Θεωρώ πως μόνο όποιος έχει πείσμα, πειθαρχεία ,επιμονή και υπομονή μπορεί να εξελιχθεί και να προχωρήσει. Από τα πρώτα πράγματα που άκουσα στην δραματική σχολή είναι ότι το θέατρο θέλει γερό στομάχι. Μπορώ να πω ότι είναι από τις μεγαλύτερες αλήθειες που έχω ακούσει και διαπιστώνω καθημερινά.

Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;

Ευγνωμοσύνη απέναντι σε όλους όσους ενώθηκαν και εργάστηκαν σκληρά για να γεννηθεί η παράσταση και φυσικά σε όσους μας τίμησαν με την παρουσία τους. Αν μπορέσουμε να κάνουμε έστω και έναν να φύγει πιο "γεμάτος", αυτό είναι μεγάλη νίκη για εμάς. Η πραγματική μας ανταμοιβή είναι η χαρά του κόσμου! Για αυτό κάνουμε θέατρο. Για να γεμίσουμε τις ψυχές μας!

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Έχοντας ασχοληθεί με το παιδικό θέατρο τα προηγούμενα χρόνια, μπορώ να πω ότι έχω βιώσει αρκετές περίεργες καταστάσεις με τα παιδιά. Ιδίως όταν ανέβαιναν επάνω στην σκηνή μαζί μας. Η πιο γλυκιά ανάμνηση που έχω είναι όταν ένα αγοράκι 5 χρονών ήρθε πίσω από το σκηνικό, άρπαξε τα ρούχα μου και βγήκε στη σκηνή τρέχοντας και φωνάζοντας " Έχω τα ρούχα της κυρίας με τα κόκκινα μαλλιά". Παρά τον φόβο και το άγχος ότι δεν θα προλάβω να τα πάρω πίσω και να βγω στην σκηνή, είναι μια ανάμνηση που ακόμη και σήμερα με κάνει και χαμογελώ.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Για να πω την αλήθεια δεν μου αρέσει να προγραμματίζω το μέλλον. Όσο τετριμμένο και αν ακούγεται, θέλω να ζω το κάθε δευτερόλεπτο και όχι να σκέφτομαι τα " Τι ", " Πως", " Πότε" και " Αν" του μέλλοντος. Το μόνο που εύχομαι για το μέλλον είναι να συνεχίσω να εργάζομαι σκληρά για αυτό που αγαπώ τόσο πολύ. Το Θέατρο. Δεν θέλω να φαντάζομαι το μέλλον μου χωρίς αυτό. 

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ !! Βλέπω ανθρώπους στο δρόμο που με μάτια γεμάτα παράπονο προχωράνε με σκυμμένο το κεφάλι. Ανθρώπους που είναι έτοιμοι με την πρώτη ασήμαντη ευκαιρία να δημιουργήσουν εντάσεις και καυγάδες. Δώστε ένα χαμόγελο στον διπλανό σας, φωτίστε τις μέρες των γύρω σας. Ακόμα και η πιο μικρή πράξη, το πιο απλό βλέμμα μπορεί να αλλάξει ολόκληρη την ημέρα ενός ανθρώπου. Ο χρόνος κυλάει γρήγορα. Τουλάχιστον, ας φροντίσουμε να αδράξουμε κάθε ευκαιρία για αφήσουμε ένα θετικό αποτύπωμα. Στο χέρι μας είναι!