Κυριάκος Μιχαηλίδης: «Όσο δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε κρατάμε την φωτιά αναμένη!»

Θα ξεκινήσω όπως πρέπει από τα βασικά! Πότε άρχισες να σεργιανάς στους δρόμους της μουσικής; Κοινώς, πότε συνειδητοποίησες πως η μουσική είναι για σένα κάτι παραπάνω από μια ασχολία απλά στον ελεύθερο σου χρόνο;

Οι πρώτες μου μουσικές απόπειρες γίνανε σε πολύ μικρή ηλικία γύρω στα 6 μου χρόνια όταν οι γονείς μου αποφάσισαν να με γράψουν σε ένα ωδείο της Κοζάνης όπου και είχαμε μετακομίσει τότε εκεί από την Θεσσαλονίκη λόγο της εργασίας του πατέρα μου και έτσι ξεκίνησα να μαθαίνω μεταλλόφωνο και αργότερα φλάουτο.

Όταν πια στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια επέστρεψα στην Θεσσαλονίκη και άρχισα να κάνω παρέες και να ακούω μουσική, έπεσε στα χέρια μου μία κιθάρα ενός φίλου μου ο οποίος μάθαινε τότε και κάπως έτσι πήρα την απόφαση να μάθω κι εγώ. Θυμάμαι ήταν τέτοιο το πάθος μας να μάθουμε να παίζουμε τα τραγούδια που ακούγαμε και μας άρεσαν που μελετούσαμε ατέλειωτες ώρες κάθε μέρα μόνοι μας μαθαίνοντας ο ένας από τον άλλον.

Κάπως έτσι έγινε μέχρι που θέλησα να γράψω τα πρώτα μου στιχάκια και να τα μελοποιήσω, στην αρχή γιατί οι καλλιτέχνες που με γοήτευαν τότε γράφανε συνήθως τα τραγούδια τους οι ίδιοι και όπως οι περισσότεροι έφηβοι έτσι κι εγώ ήθελα να τους μιμηθώ. Αναπόφευκτα λοιπόν γύρω στα 19 μου, κατέληξαν όλα τα τραγούδια μου στα σκουπίδια γιατί δεν έβρισκα κανένα ενδιαφέρον σε αυτά, χωρίς αυτό το γεγονός να με αποτρέψει να συνεχίσω να γράφω. Έτσι χωρίς να καταλάβω πως, άρχισε σιγά σιγά να δημιουργείτε μέσα μου η ανάγκη να εκφράζω αυτά που νιώθω μέσα από τα τραγούδια. Θα έλεγα ότι βρήκα ένα τρόπο να αποφορτίζομαι. Άρα νομίζω ότι και μόνο το γεγονός ότι βρέθηκε μία διέξοδος για μένα μέσα από την μουσική έτσι ώστε να εκτονώνεται μία πίεση, αρκεί για να θεωρήσω ότι είναι κάτι παραπάνω για μένα από μια απλή ασχολία στον ελεύθερο χρόνο μου ακόμα και χωρίς να βιοπορίζομαι από αυτήν!

Με ποιο ή ποια είδος/η ασχολείσαι;

Δεν ξέρω αν μπορώ να βρω κάποια μουσική κατηγορία να με εντάξω. Δεν την διαχωρίζω τη μουσική σε είδη οπότε δυσκολεύομαι λίγο να απαντήσω.

Οι μουσικές επιρροές του καθένα νομίζω είναι αυτές που υποσυνείδητα παίζουν μεγάλο ρόλο στο ύφος που διαμορφώνει ένας τραγουδοποιός τουλάχιστον στην αρχή και εμένα είναι αρκετές μέσα στα χρόνια.

Μουσική... Ένας μαγικός τρόπος έκφρασης και δημιουργικής ανησυχίας για πολλούς. Για σένα;

Πράγματι. Μαγικός τρόπος έκφρασης.

Για μένα όπως σου είπα και πριν, σχεδόν χωρίς να καταλάβω πως και γιατί άρχισε να γίνεται ανάγκη που με τον καιρό μεγάλωνε.

Οι στίχοι είναι ο τρόπος μου να μοιράζομαι και τελικά να ξεριζώνω από μέσα μου πράγματα που με τρώνε, που με απασχολούν ή με δυσκολεύουν και νιώθω πολύ άβολα συνήθως να τα επικοινωνήσω με κάποιον άλλο τρόπο όπως για παράδειγμα μέσα από την συζήτηση. Είναι σαν να πετάω ένα βάρος από πάνω μου.

Η μουσική δημιουργεί νομίζω την ατμόσφαιρα για να περάσουν αυτά τα λόγια και οι ιστορίες με έναν τρόπο πιο άμεσο στις καρδιές των ανθρώπων και να τις αγγίξουν.

Ποιες είναι οι ιδιαίτερες μουσικές σου επιρροές; Υπάρχουν τυχόν καλλιτέχνες οι οποίοι λειτουργούν ως πρότυπο για σένα;

Κοίτα, στην εφηβεία μου, κάπου στο τέλος της δεκαετίας του 90' με παρέσυρε και εμένα όπως και χιλιάδες νέους εκείνη την εποχή το κύμα της ελληνόφωνης rock σκηνής που μεσουρανούσε τότε. Τρελά χρόνια, πολλές συναυλίες, παρέες! Οι πρώτες μου και πιο σημαντικές επιρροές νομίζω πως προέρχονται από εκεί και μουσικά και συναισθηματικά. Ήταν ο λόγος που με έσπρωξε να θέλω να μάθω κιθάρα και αργότερα να γράψω τραγούδια.

Στην πορεία άκουσα πολλές και διάφορες μουσικές και πέρα από το rock. Αγάπησα πολύ για παράδειγμα το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι. Γενικά από τότε που πέταξα από πάνω μου τις παρωπίδες των εφηβικών χρόνων άνοιξε μπροστά μου ένας μουσικός κόσμος που εξερευνώ μέχρι και σήμερα. Ακούω πολύ μουσική και κατα καιρούς λειτούργησαν σαν πρότυπα για μένα διάφορα group και τραγουδοποιοί από διάφορα είδη.

Αν αναρωτιόμουν πάντως τι χρειάζεται να έχει ένας καλλιτέχνης για να με αγγίξει το έργο του ή ένα του τραγούδι θα σου έλεγα ότι το μόνο κριτήριο που είναι σχεδόν απαραίτητο είναι να μου μεταφέρει τον παλμό και την αίσθηση της αλήθειας του. Την κατάθεση της ψυχής του.

Πού σε βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Αυτό το διάστημα και με την κατάσταση που επικρατεί τον τελευταίο χρόνο δεν υπάρχουν περιθώρια για πολλά σχέδια.

Παρόλα αυτά είχα την χαρά πριν από ένα μήνα περίπου να κυκλοφορήσω την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά. Πρόκειται για ένα album με 9 τραγούδια που ονομάζεται "Μια σταγόνα ευτυχία".

Είχα την τύχη να συνεργαστώ με εξαιρετικούς ανθρώπους και μουσικούς και τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για ό,τι κατέθεσαν ο καθένας τους ξεχωριστά για να γίνει αυτός ο δίσκος.

Στην σημερινή εποχή του «κοινωνικού πανικού» επιβιώνει ένας καλλιτέχνης; Υπάρχουν οι δυνατότητες να επικοινωνήσει την τέχνη του;

Νομίζω ότι ανεξάρτητα από την εποχή, πάντα ήτανε δύσκολο να επιβιώσει ένας καλλιτέχνης αποκλειστικά από αυτή την δουλειά. Πόσο μάλλον αυτή την εποχή και μέσα σε αυτή την τραγική κατάσταση που βιώνουμε όλοι.

Λυπάμαι πολύ που γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη από την πολιτεία η στάση αδιαφορίας γύρω από τις τέχνες και τον πολιτισμό. Δεν υπάρχει καμία ουσιαστική μέριμνα για όσους εκπροσωπούν αυτό το λειτούργημα.

Η απαξίωση που βιώνουν τόσοι άνθρωποι που έβγαζαν το ψωμί τους από τις τέχνες και σήμερα νιώθουν αυτή την φοβερή ανασφάλεια εύχομαι να μετατραπεί σε δύναμη, πείσμα και αντοχή για όσο ακόμα χρειάζεται μέχρι να τελειώσει αυτή η ιστορία.

Πως επηρέασε η διάδοση του Internet τη μουσική βιομηχανία και τους καλλιτέχνες τα τελευταία χρόνια; Είναι σύμμαχος ή εχθρός για τους νέους καλλιτέχνες;

Αν σκεφτείς ότι το internet και τα social media είναι ο πιο άμεσος, εύκολος και ίσως και ο μοναδικός τρόπος πια για να προβάλει και να προωθήσει ένας καλλιτέχνης την δουλειά του ή τις εμφανίσεις του, θα έλεγα ότι υπό αυτήν την έννοια μάλλον σύμμαχος είναι παρά εχθρός.

Γενικότερα έχει κι αυτό τα υπέρ και τα κατά του όπως όλα νομίζω. Ο τρόπος με τον οποίο χειριζόμαστε κάτι καθορίζει την χρησιμότητα του.

Τι θα έλεγες στους νέους που θα θέλουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη μουσική, κρίνοντας με την προσωπική σου εμπειρία;

Δεν ξέρω. Δεν τα πάω και πολύ καλά με τις συμβουλές! Δεν νιώθω και ότι είμαι σε θέση να συμβουλέψω κάποιο νέο παιδί. Κι εγώ τώρα ξεκινάω.

Είμαι της γνώμης ότι η προσπάθεια η πίστη και η επιμονή για να πραγματοποιήσει κάποιος το όνειρο του αρκεί! Και τίποτα να μη γίνειστο τέλος, τουλάχιστον προσπάθησε και δεν το έβαλε κάτω! Αυτή η σκέψη προσωπικά με κάνει να τα έχω καλά με τον εαυτό μου.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλεις να στείλεις στους αναγνώστες μας;

Θέλω να ευχηθώ σε όλους να έχουνε υγεία, να μη το βάζουν κάτω και να αντλούνε δύναμη από τα όμορφα της ζωής και από το φως της με όποιον τρόπο μπορούν. Είναι απαραίτητο όπλο όταν σου επιβάλλεται σκοτάδι. Όσο δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε κρατάμε τη φωτιά αναμμένη.