Μαίρη Ξένου: "Το να είσαι ηθοποιός είναι κάτι ιερό, είναι άνθρωποι που προσφέρουν έργο στην κοινωνία!"

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φως», για εσάς ποια είναι η πραγματική έννοια του ηθοποιού;

Αποφάσισα να γίνω ηθοποιός γιατί πίστευα κι ακόμα το πιστεύω ότι το να είσαι ηθοποιός είναι κάτι ιερό, ότι είναι άνθρωποι που προσφέρουν έργο στην κοινωνία! Ηθοποιός για μένα σημαίνει ιδρώτας κι αλήθεια πάνω στην σκηνή, ατελείωτες πρόβες κι ατέρμονη δουλειά για ένα αποτέλεσμα που στο τέλος βρίσκεσαι να λες ότι μπορούσε να γίνει και καλύτερα, χτίσιμο και γκρέμισμα και ξανά χτίσιμο του ρόλου σου, ανασφάλεια και κατάθεση ψυχής πάνω στην σκηνή. Ο ηθοποιός ζει για μία επιβεβαίωση, για ένα χειροκρότημα που θα είναι αληθινό, για μία ερμηνεία που θα πει κάτι έστω και σε έναν. Που θα αλλάξει έστω και λίγο μία ζωή. Από μικρή ήθελα να ασχοληθώ με μία δουλειά που πυρήνας της να είναι ο άνθρωπος και η ψυχή του, που μέσα από αυτήν να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος και να μπορώ να κάνω και τους γύρω μου, μεγαλώνοντας βέβαια κατάλαβα ότι αυτό μπορείς να το κάνεις μέσα από κάθε δουλειά. Ναι για εμένα λοιπόν «Ηθοποιός σημαίνει φως» , τόσο για τον ηθοποιό όσο και για τον θεατή καθώς η τέχνη σε βοηθάει να βρεις το εσωτερικό σου φως.

Είναι εύκολο ή δύσκολο το επάγγελμα του ηθοποιού στις μέρες μας;

Είναι μία δουλειά αρκετά δύσκολη όπως και πολλά ακόμα επαγγέλματα. Όμως αυτό που εμένα με δυσκολεύει πιο πολύ από όλα είναι η συνεχής αναζήτηση για εύρεση δουλειάς, είναι αρκετά ψυχοφθόρο.

Όλο και πιο πολλοί νέοι άνθρωποι ακολουθούν τον δρόμο της υποκριτικής, ποια πιστεύετε πως είναι τα κίνητρα αυτής της κίνησης;

Δεν ξέρω να σας απαντήσω σε αυτό, αυτό που πιστεύω όμως είναι ότι ο καθένας μας σε κάτι είναι καλός και μακάρι να το ανακαλύψει! Ενδεχομένως το περιτύλιγμα να ελκύει κάποιους όμως η τέχνη θέλει πραγματική αφοσίωση που να πηγάζει από μέσα σου. Μία ανάγκη έκφρασης για την οποία διψάει η ψυχή σου κι είναι απαραίτητη για την ύπαρξη σου... κι όλοι ξέρουμε μέσα μας ποιο είναι γι αυτό που διψά η ψυχή μας. Τα κίνητρα να είναι εσωτερικά και όχι εξωτερικά. Η υποκριτική όπως και κάθε μορφή τέχνης εξελίσσεται μέσα από την δική μας δουλειά και έρευνα. Πάντα όμως αν το εσωτερικό σου πάθος είναι η κινητήριος δύναμή σου τότε βρίσκεσαι σε καλό δρόμο...

Αυτό τον καιρό που σας βρίσκουμε; Γνωρίστε μας την ηρωίδα σας.

Έχω την χαρά να συμμετέχω στην νέα σειρά της ΕΡΤ, «Φλόγα και άνεμος» που βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Στέφανου Δάνδολου, σε σκηνοθεσία Ρέινας Εσκενάζυ και σενάριο Ρένας Ρίγγα. Δεν είναι από τους βασικούς ρόλους της σειράς αλλά είναι μεγάλη η τιμή και η χαρά που είμαι ένα μικρό κομμάτι αυτής της δουλειάς, και ευχαριστώ βαθιά την κυρία Εσκενάζυ για αυτή την όμορφη εμπειρία που βίωσα.Υποδύομαι λοιπόν την Κυριακή, την φίλη της Όλγας μία κοπέλα που προσπαθεί να στηρίζει την φίλη της στο δύσκολο γάμο της αλλά και στα χαμένα όνειρα της.

Θεατρικά πού σας βρίσκουμε;

Συμμετέχω στην θεατρική παράσταση «Ονόριο τα ανομήματα ενός εγκληματία» του Στέφανου Παπατρέχα σε σκηνοθεσία του ίδιου και του Λάζαρου Βαρτάνη στο Θέατρο Βαφείο ,κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Είναι πραγματικά ένα πανέμορφο έργο και μία συνεργασία που νιώθω τυχερή γι αυτήν. Στην παράσταση όλοι οι ηθοποιοί έχουν τουλάχιστον από μία διπλή διανομή. Υποδύομαι την Ηγουμένη Μάρθα , αφιερωμένη στο καθήκον απέναντι στο μοναστήρι και στον Θεό μέχρι που ο ερχομός ενός προσώπου μέσα στο μοναστήρι αλλάζει εντελώς τις ισορροπίες. Τα υπόλοιπα σας προσκαλώ με όλη μου την καρδιά να έρθετε να τα δείτε από κοντά.

Ποιος από τους ρόλους που έχετε ερμηνεύσει μέχρι σήμερα ήταν ποιο κοντά στον χαρακτήρα σας και για ποιον δουλέψατε πιο πολύ υποκριτικά και ψυχικά;

Δύο ρόλοι είναι αυτοί που μέχρι σήμερα έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στην καρδιά μου. Ο ρόλος μου στην παράσταση Leopoldή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού, που είχα δώσει το 90% της καρδιάς μου και το λέω αυτό γιατί η τελειότητα δεσμεύει την δυνατότητα της εξέλιξης.Επίσης ό ρόλος που έχω φέτος στην παράσταση Ονόριο, τα ανομήματα ενός εγκληματία που υποδύομαι μία Ηγουμένη. Η σχέση που έχω σαν Μαίρη με τον Θεό είναι πολύ προσωπική και πολύτιμη για εμένα . Με την ηγουμένη ταυτίζομαι σε πολλά και νιώθω κάπως καρμικά που συναντώ φέτος έναν τέτοιο ρόλο. Τον ρόλο μου στο Leopoldόμως πιστεύω θα το θυμάμαι σε όλη μου την ζωή.

Υπάρχει κάτι που σας φοβίζει ή σας προκαλεί ανασφάλεια πάνωστην σκηνή;

Για μένα η τέχνη απαιτεί ανασφάλεια! Είναι αυτή που σε κάνει να μην σταματάς ποτέ να δουλεύεις και όλο να σκάβεις και να ψάχνεις. Νιώθω σαν υπέρ ήρωας όταν είμαι πάνω στην σκηνή οπότε και τα λόγια μου να ξεχάσω και από το πολύ άγχος να κοπεί η φωνή μου θέλω να πιστεύω πως θα το αντιμετωπίσω και θα το ξεπεράσω. Αυτό όμως που με φοβίζει πιο πολύ από όλα είναι να βγαίνει ο κόσμος από την παράσταση και να μην πει τίποτα. Γιατί μία καλή ή κακή κριτική είναι απόλυτα φυσιολογική και δημιουργική ανατροφοδότηση για τον ηθοποιό. Όμως μία σιωπηρή ¨αδιαφορία¨ φανερώνει σε εμένα ότι δεν τον αγγίξαμε καθόλου.

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε κατά την διάρκεια μιας παράστασης;

Όταν κάναμε το έργο του Θανάση ΤριαρίδηLeopoldή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού έζησα την πιο περίεργη κατάσταση που έχω βιώσει μέχρι σήμερα. Στο συγκεκριμένο έργο μέσα από την γραφή του Κύριου Τριαρίδη δεν υπήρχε ο τέταρτος τοίχος όπως συνηθίζεται στο θέατρο, ήταν διαδραστικό με το κοινό. Σε κάποιες γραμμές λοιπόν υπήρχαν κάποιες βωμολοχίες απέναντι στα θεία αλλά και στους θεατές με έμμεσο τρόπο. Όταν λοιπόν άρχισα να λέω αυτά τα λόγια μία θεατής σηκώθηκε, διέκοψε την παράσταση και άρχισε να μου επιτίθεται λεκτικά, ήταν κάτι που σίγουρα θα θυμάμαι για πολλά χρόνια.

Εν καιρώ οικονομικής κρίσης πιστεύετε πως ο κόσμος συνεχίζει να επενδύει στο θέατρο σαν μέσο πολιτισμού και διασκέδασης;

Ναι το πιστεύω, ακόμα και στα χειρότερα σενάρια θα υπάρχουν ηθοποιοί που θα παίζουν σε αλάνες και μεγάλοι και μικροί θα καθόμαστε στο χώμα για να τους παρακολουθούμε.

Ποια είναι τα σχέδια και ποιες οι επιθυμίες σας για το μέλλον;

Να είμαστε υγιείς επιθυμώ σωματικά και ψυχικά και μιας κι η αφορμή της επικοινωνίας μας είναι η ενασχόληση μου με τον χώρο της υποκριτικής, εύχομαι να έρθουν στην ζωή μου όμορφες συνεργασίες και άνθρωποι που θα μου δώσουν την ευκαιρία να κάνω αυτό που αγαπάω όλο και καλύτερα!

Κλείνοντας,ποια ευχή θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να είμαστε ευγενικοί και να αγαπάμε ουσιαστικά. Να συμπεριφερόμαστε στην γη σαν να είναι σπίτι μας και στους γύρω μας σαν να είναι αδέλφια μας γιατί στην πραγματικότητα αυτή είναι η αλήθεια.