Νεφέλη Μαϊστράλη: "Είναι πολύ ωραία δουλειά να λες ιστορίες και να κάνεις τους ανθρώπους να φαντάζονται."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Είναι ο αυτός που λέει ιστορίες και κάνει τους ανθρώπους που να φαντάζονται. Μεγεθύνει το εδώ και τώρα. Έχει τη δύναμη να κινητοποιήσει, να εμπνεύσει, να συγκινήσει. Η έννοια του ηθοποιού, όπως τη καταλαβαίνω, έχει να κάνει με το μοίρασμα οριζοντίως προς τους συμπαίκτες και καθέτως, προς τους θεατές. Και μόνο αυτό να συμβεί, είναι φως.

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορούμε να τις κάνουμε καλύτερες;

Να τις αντιμετωπίσουμε σαν μια παροδική κατάσταση και να κάνουμε ό, τι δεν κάναμε, επειδή δεν είχαμε χρόνο. Να διαβάσουμε ένα βιβλίο, να δούμε ταινίες, να μαγειρέψουμε κάτι πιο μπελαλίδικο, να μιλήσουμε περισσότερο με ανθρώπους που είναι μακριά-ή και κοντά αλλά δεν μπορούμε να συναντήσουμε, να ακούσουμε μουσική, να σκεφτούμε χωρίς ενοχές ότι δεν παράγουμε, να μην αμελούμε να κάνουμε το « 6», με σκύλο ή χωρίς.

Πώς μπορεί η Τέχνη να «φωτίσει» το σκοτάδι της απομόνωσης;

Να περάσουμε καλύτερα και ίσως, πιο ουσιαστικά. Να μην εθιστούμε στην μοναξιά, την αστυνομοκρατία, τον φόβο και τη μιζέρια. Να μείνουμε υγιείς πνευματικά και συναισθηματικά, κάνοντας αυτά που μας αρέσουν.

Πού ήσασταν πριν την πανδημία;

Ήμουν σε πρόβες για την παράσταση « Συμφορά απ' το πολύ μυαλό» του Γκριμπογέντοφ, σε σκηνοθεσία Στ. Λιβαθινού που επρόκειτο ν' ανέβει τον Δεκέμβρη στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων- Λ. Βογιατζής.

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Γιατί είναι πολύ ωραία δουλειά να λες ιστορίες και να κάνεις τους ανθρώπους να φαντάζονται.

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Μου' χει συμβεί αυτό το λεγόμενο " σεντόνι". Ευτυχώς, οι συμπαίκτες μου αντέδρασαν ακαριαία και όλα πήγαν καλά αλλά δεν θα ξεχάσω την αίσθηση του να μην θυμάσαι τις λέξεις.

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας για την νέα χρονιά;

Εύχομαι να βγούμε από όλο αυτό αλώβητοι με τις λιγότερο δυνατές απώλειες και να ξεκινήσει, το συντομότερο δυνατόν, η καλλιτεχνική ζωή της χώρας. Και η ζωή γενικά.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να μην συνηθίσουμε στον εγκλεισμό και την αποστασιοποίηση.