Νέλλη Γκίνη: "Δεν παύω ποτέ να ονειρεύομαι και να ελπίζω για ένα καλύτερο αύριο, για ένα ομορφότερο κόσμο."

Αν σας ζητούσα να μας γνωρίσετε την Νέλλη μέσα από λίγες λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές;

Ειλικρινής, ονειροπόλα, με αγάπη και ευγνωμοσύνη για τη ζωή και ότι αυτή μου προσέφερε, πάθος και σεβασμό για τη δουλειά μου. Αγαπώ την οικογένεια, τους ανθρώπους, προσπαθώντας να γίνομαι καλύτερη κάθε λεπτό της ζωής μου, δεν παύω ποτέ να ονειρεύομαι και να ελπίζω για ένα καλύτερο αύριο, για ένα ομορφότερο κόσμο.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον χώρο της υποκριτικής;

Νομίζω ότι η ζωή είχε αποφασίσει για μένα εγώ απλά ακολούθησα την φωνή της καρδιάς μου. Πολύ μικρή μπήκα σ' αυτό το χώρο που υπηρέτησα και υπηρετώ σαν να 'ναι πάντα η πρώτη μέρα, απλά με μεγαλύτερη πείρα.

Πού βρισκόσασταν επαγγελματικά πριν ξεσπάσει η πανδημία;

Στο θέατρο Ακάδημος στην παιδική παράσταση « Ως την άκρη του ονείρου». Και Σαββατοκύριακα στο θέατρο ΠΚ σε μια ξεκαρδιστική κωμωδία «Κενή διαθήκη».

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς μπορούμε να τις κάνουμε καλύτερες;

Με δύναμη, κατανόηση, υπομονή και σεβασμό προς τον συνάνθρωπο μας θα τα καταφέρουμε, είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο! Πρέπει να βγούμε νικητές!

Η Τέχνη πώς μπορεί να φωτίσει το σκοτάδι της απομόνωσης;

Η τέχνη πάντα υπήρξε οδηγός μας, φωτίζοντας τις ανάγκες μας, μας διδάσκει, μας εμπνέει, μας κάνει καλύτερους. Η ιστορία έχει ήδη απαντήσει σ αυτής σας την ερώτηση.

Έχοντας ζήσει στιγμές σε θεατρικές σκηνές και σε τηλεοπτικά πλατό ποιες θυμάστε ποιο έντονα; Το θέατρο ή η τηλεόραση κατέχει μεγαλύτερη θέση στην καρδιά σας;

Ευθέως σας απαντώ, το θέατρο είναι ο πρωταγωνιστής της ζωής μου, από εκεί ξεκίνησα, το αγάπησα και το αγαπώ μ' όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια που μπορεί να προέκυπταν, γιατί σίγουρα όλα δεν είναι πάντα τέλεια. Όμως η σχέση αυτή είναι τόσο δυνατή, είναι ανάγκη, κάτι που δεν μπορείς να αποχωριστείς. Ωστόσο η τηλεόραση και ο κινηματογράφος είναι επίσης ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου.

Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας μια περίεργη κατάσταση που βιώσατε πάνω στην σκηνή ή πίσω από την κάμερα;

Έχω ζήσει υπέροχες, ξεχωριστές στιγμές στη διαδρομή μου αυτή, όπως και πολύ στενάχωρες, κάτι που επιδιώκω να διαγράφω από τη μνήμη μου. Μια από τις όμορφες στιγμές μου λοιπόν, μαθήτρια ούσα της δραματικής σχολής ο δάσκαλος μου, Κωστής Μιχαηλίδης, με επέλεξε να συμμετέχω στο χορό στη περιοδεία που έκανε τότε με το Athens drama company σε Αυστραλία και Ν. Ζηλανδία. Ιφιγένεια εν Αυλίδι και Λυσιστράτη. Δεν θα ξεχάσω το δέος που ένιωσα όταν άνοιξε η σκηνή σε ένα κατάμεστο θέατρο, μαγικό!

Ποια είναι τα σχέδια και οι επιθυμίες σας για την νέα χρονιά;

Όπως πολύ καλά ξέρετε τίποτα δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε αυτό τον καιρό. Ελπίζοντας να περάσει η καταιγίδα θα ξαναστήσουμε τις ζωές μας ξεπερνώντας και αφήνοντας πίσω εμπόδια και δυσκολίες, θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.

Κλείνοντας ποια ευχή θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να βγούμε υγιείς και δυνατοί από αυτή την καταιγίδα, να μην πάψουμε να παλεύουμε και να ονειρευόμαστε, να δημιουργούμε ένα καλύτερο αύριο.