Νίκος Ραφαηλίδης: "Πολλές φορές οι δυσκολίες είναι αυτές που μας δίνουν το έναυσμα να τα καταφέρουμε."

2018-03-16

Αν σας ζητούσα να μας γνωρίσετε τον Νίκο μέσα από πέντε λέξεις ποιες θα ήταν αυτές;

Άγχος, νευρικότητα ,ανυπομονησία ,δημιουργικότητα ,δαχτυλίδια!

Είναι εύκολο ή δύσκολο το επάγγελμα του ηθοποιού στις μέρες μας;

Αναμφίβολα την σήμερον ημέρα, κανένας τομέας δεν είναι εύκολος.

Οι τέχνες και ο πολιτισμός στα Αρχαία χρόνια , ήταν ένα αναπόσπαστο κομμάτι στις ζωές των ανθρώπων.

Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν...

Βέβαια , όταν ζεις σε μία χώρα που έχει κρίση, δεν μπορεί κάποιος εύκολα να γράψει ένα έργο, μία σειρά και να δώσει δουλειά ή κάποια ευκαιρία σε έναν ανερχόμενο ηθοποιό. Ακόμα και αν τα καταφέρει... Την επόμενη χρονιά , θα έχει δουλειά;

Αυτό που είδα είναι πως για να μπορέσεις να δουλέψεις πάνω σε αυτό που αγαπάς, πρέπει να το συνδυάσεις με κάτι ακόμα.

Από τις εμπειρίες που είχα την τύχη να ζήσω, κατάλαβα πως θέλει πολύ και ασταμάτητη δουλειά, το επάγγελμα του ηθοποιού, να πέφτεις να ξανά σηκώνεσαι και να συνεχίζεις τον αγώνα.

Πολλές φορές οι δυσκολίες είναι αυτές που μας δίνουν το έναυσμα να τα καταφέρουμε.

Αν σας ζητούσα να χαρακτηρίσετε τον χώρο σας με μια λέξη ποια θα ήταν αυτή;

Ηρεμία

Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;

Ευχαρίστηση, χαρά, ηρεμία... Μία αίσθηση ότι ο κάθε θεατής, πήρε κάτι απο αυτό που είδε.

Θα κλείσουν τα φώτα της σκηνής και όλοι οι χαρακτήρες θα πάνε να συναντήσουν τους εαυτούς τους στα καμαρίνια.

Αν έπρεπε να πω με μία φράση αυτό που νιώθω προσωπικά είναι : Μία ευχάριστη στενοχώρια.

Όσες φορές και να παίξεις την ίδια παράσταση, πάντα σε πιάνει μελαγχολία με το σβήσιμο των κουρτινών.

Αλλά ταυτόχρονα και ανυπομονησία για την επόμενη παράσταση...

Εν καιρώ οικονομικής κρίσης πιστεύετε πως ο κόσμος συνεχίζει να επενδύει στο θέατρο σαν μέσω πολιτισμού και διασκέδασης;

Αυτό που παρατηρώ και με χαροποιεί ιδιαίτερα, είναι πως ο κόσμος έχει ανάγκη το θέατρο και τις τέχνες γενικότερα.

Η υπερβολή που έχει ο καθένας , άλλοι σε μεγαλύτερο κι άλλοι σε μικρότερο βαθμό, όσον αφορά τις νέες καινοτομίες της τεχνολογίας και τις οικονομικές δυσπραγίες , έφερε σαν αποτέλεσμα να αρχίσει να εξασθενεί το ενδιαφέρον τους και να κλείνονται στο σπίτι με μοναδική ψυχαγωγία, το κινητό τους.

Κάτι που με χαρά μπορώ να πω οτι ξεκίνησε να αλλάζει.

Έχω ακούσει παρέες να κανονίζουν να κρατήσουν χρήματα για να πάνε σε κάποια παράσταση.

Αυτή η κίνηση, δείχνει πως ο κόσμος προσέχει που θα ξοδέψει τα λεφτά του.

Σκοπός είναι να παίρνεις συνέχεια ερεθίσματα και να προβληματίζεσαι. Μόνο έτσι μπορείς να διευρύνεις τους ορίζοντες σου. Κάτι που δεν στο προσφέρει το ποτό στο μπαρ και οι selfiesστο Instagram.

Υπάρχουν καινούργια κείμενα, καλοδουλεμένες παραγωγές, με εξαιρετικές ομάδες που αξίζουν.

Παρά τις δυσκολίες που περνάμε, ας μην επιτρέψουμε να μας πάρουν το πιο σημαντικό κομμάτι. Το χαμόγελο και την επικοινωνία με τους άλλους.

Τι θα ευχόσασταν να συμβεί στον Νίκο μέσα στο 2018;

Θα ευχόμουν να μπορέσω να δουλέψω πάνω σε έναν απο τους τρεις τομείς που καταπιάνομαι και να τα βγάζω πέρα βιοποριστικά.

Θέλω να προσφέρω ότι περνάει απο το χέρι μου.

Να γνωρίσω νέους ανθρώπους και συνεργάτες που παλεύουν να επιτεύξουν τους στόχους τους .

Αληθινούς καλλιτέχνες που θέλουν την ομαδική και όχι μόνο την προσωπική πρόοδο.

Υπάρχουν ακόμα, απλά είναι σκορπισμένοι και συχνά συναντάμε το αντίθετο.

Θέλει λίγο ψάξιμο παραπάνω.

Και για τους αναγνώστες μας ποια ευχή θα κάνατε;

Εύχομαι στον κόσμο να έχει υγεία! Δεν είναι καθόλου δεδομένη. Είμαστε πολύ τυχεροί, παρότι κατηγορούμε καθημερινά την τύχη μας για πολλά γεγονότα που συμβαίνουν .

Από την μία μέρα στην άλλη , μπορούν όλα να ανατραπούν.

Σήμερα όμως είστε εδώ. Κάντε μία προσπάθεια, ίσως συμβεί κάτι καλό...