Οι Μάγισσες του Βάρντø από το Θέατρο του Άλλοτε

Χθες βράδυ έκανε πρεμιέρα στην σκηνή του θεάτρου Αυλαία ένα από τα πιο συγκλονιστικά έργα που έχουν ανέβει στην πόλη της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο. Μια παράσταση που έρχεται αντιμέτωπη με λανθασμένους ηθικούς, θρησκευτικούς και κοινωνικούς κανόνες μιας άλλης εποχής που τα αποτελέσματά τους είναι οι πληγές και οι αδυναμίες της κοινωνίας του σήμερα.

Η Μαρία Ράπτη μέσα από την κοφτερή της πένα γράφει ένα θεατρικό έργο βασισμένο σε μια πραγματική ιστορία. Παραμονή Χριστουγέννων του 1617 στο παραθαλάσσιο Βάρντε της Νορβηγίας ξεσπά μια καταιγίδα που οδηγεί στον θάνατο 40 άντρες του μικρού χωριού. Οι γυναίκες μένουν πίσω να παλεύουν με τις δυσκολίες της καθημερινότητας, τα λανθασμένα στερεότυπα, τους μοχθηρούς ψιθύρους και τις θανάσιμες κατηγορίες. Κείμενο που κλονίζει τον νου και δίνει την σκυτάλη στην ευρηματική Βαρβάρα Δουμανίδου να συγκλονίσει την ψυχή μέσα από την ιδιαίτερη σκηνοθετική της ματιά. Η σκηνοθεσία του έργου είναι ένας συνεχόμενος ιστός, που προσπαθεί να φυλακίσει τις λανθασμένες προκαταλήψεις και να αφήσει ελεύθερη την γυναικεία ψυχή. Γρήγορες εναλλαγές, όμορφη ροή, δυνατές στιγμές που κρατούν συνεχόμενα προσηλωμένο τον θεατή. Μέσα από την σκηνοθετική μαεστρία έφερε το έργο στο σήμερα, χωρίς να μειώνει την δυναμική της ιστορίας. Δίνει σε κάθε ήρωα το απαιτούμενο χώρο και χρόνο που του αξίζει. Ερμηνευτικά συναντάμε την Βαρβάρα στον ρόλο της INGEBORG IVERSDATTER, μιας κοπέλας που βίωσε από τα πρώτα χρόνια της ζωής της την βία και πορεύεται στον υπόλοιπο βίο της με αυτή την πληγή. Συγκλονιστική ερμηνεία για μια ιδιαίτερη ηρωίδα, που η παρουσία της είναι καταλυτική στο φινάλε του έργου.

Η κίνηση επί σκηνής είναι σαν τα κύματα της θάλασσας και την έχει επιμεληθεί ο ταλαντούχος Δημήτρης Βασιλειάδης. Τον συναντάμε στον ρόλο του JENS RANDULF, μέσα από την δωρική του παρουσία και την συγκλονιστική του ερμηνεία ανατριχιάζει το κορμί, θολώνει την σκέψη και εξαγριώνει το συναίσθημα. Θύτης αλλά και κάποιες στιγμές το θύμα αυτής της ιστορίας. Φέρνει στο φως την πιο σκοτεινή και λανθασμένη πλευρά του εαυτού μας. Επίσης οι θεατρικές μάσκες που φορούν οι ηθοποιοί επί σκηνής είναι δικιά του κατασκευή. Ιδιαίτερες, από αυτά τα εικαστικά έργα που όταν τα συναντήσεις πρέπει να αφιερώσεις αρκετό χρόνο για να τα γνωρίσεις καλύτερα. Σπάνια και πολύτιμα!

Όταν σου μιλάνε για άρχοντα τότε σίγουρα στο μυαλό σου έρχεται η μορφή και η προσωπικότητα του JOHN CUNNINGHAM δοσμένη μέσα από την ιδιαίτερη ερμηνεία του Στέργιου Κωνσταντζίκη. Δυναμικός, αμείλικτος, νομίζει ότι η εξουσία μόνο κυβερνά τον κόσμο. Ευτυχώς κάνει λάθος!

Την Τατιάνα Οικονόμου την γνώρισα μέσα από ένα έργο που πρωταγωνιστούσε το γέλιο και είναι μια ευχάριστη έκπληξη η παρουσία της σε αυτή την παράσταση! Ερμηνεύει με δυναμισμό και έντονη ψυχική δύναμη την KRISTI SORENSDATTER. Καθρεφτίζει τα έντονα στοιχεία της γυναίκας της υπαίθρου, της γυναίκας αρχόντισσας!

Ο Δημήτρης Ελίας αγγίζει με τον σεβασμό που του πρέπει τον PETER MAGNUS. Ερμηνεία δυνατή, έχει τα στοιχεία ενός θρησκευτικού προσώπου που ισορροπεί ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, παλεύει με την λογική και το συναίσθημα. Το τέλος του ήρωα δίνεται μέσα από την συγκλονιστική ερμηνεία του ηθοποιού και γράφεται για πάντα στην σκέψη των θεατών!

Η Θεοδώρα Κωστάκου γίνεται η MARI JOGENSDATTER και μέσα από μια εξαιρετική ερμηνεία αναδεικνύει την ηρωίδα της. Γλυκύτητα και δύναμη ταυτόχρονα. Την παρομοιάζεις με την μάνα φύση, μια αγκαλιά για όσους έχουν ανάγκη και μια τιμωρία για όσους βλάπτουν άδικα.

Η Μαρία Σεμερτζίδου ταυτίζει την ηρωίδα της, MAREN OLSDATTER, με την γλυκύτητα της προσωπικότητάς της. Υπέροχη ερμηνεία και κίνηση επί σκηνής! Από τα πρόσωπα του έργου που γίνονται ο φάρος για τις πληγωμένες γυναίκες του χθες, του σήμερα και του αύριο!

Την ELSE KNUTSDATTER την ερμηνεύει με έναν ιδιαίτερο τρόπο η Βάλια Γκαγκάτση! Κάνει το πρόσωπο αυτό οικείο, στα μάτια της βλέπουμε την γυναίκα που θέλει αλλά φοβάται. Τα δάκρυα της κρύβουν χαμόγελα που έχασαν τον δρόμο του ονείρου και της ζωής!

Η Νατάσα Κοψαχείλη είναι η ANNE LARSDATTER του έργου. Δυναμική παρουσία επί σκηνής. Η προσωποποίηση της λογικής, που παλεύει με το άδικο. Θα μπορούσες να την παρομοιάσεις με ένα πονεμένο πλάσμα, που έρχεται αντιμέτωπο με τα πρέπει και τα θέλω.

Τα θερμά μου συγχαρητήρια στην Νατάσα Κοψαχείλη και την Τατιάνα Οικονόμου για το μελωδικό αγκάλιασμα του έργου. Βάλσαμο στην φουρτουνιασμένη μας καρδιά!

Τα σκηνικά του έργου φτιαγμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια με επαγγελματισμό και μεράκι από τον Δημήτρη Βασιλειάδη και την ομάδα του «Θέατρο του Άλλοτε», δεν κουράζουν τον βλέμμα αλλά αντίθετα εξάπτουν και ξεκλειδώνουν την φαντασία!

Τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες!

Το «Θέατρο του Άλλοτε» αποτελεί φάρο της τέχνης για το κοινό της πόλης και όσους έχουν την χαρά να παρακολουθήσουν τα ανεβάσματά τους στις περιοδείες τους. Αγγίζουν τις πιο σκοτεινές, δύσκολες και απαγορευμένες αποχρώσεις της κάθε ιστορίας, αυτές με τις οποίες φοβόμαστε να αναμετρηθούμε. Με μια εξαιρετική σκηνοθετική και υποκριτική μαεστρία δεν κουράζουν το κοινό, αντίθετα μαγεύουν συναίσθημα και σκέψη. Ξεκλειδώνουν το σεντούκι της καρδιάς και μας φέρνουν αντιμέτωπους με τα μυστικά, τα λάθη, τα όνειρα και πάθη μας. Στοχεύουν και πάντα το καταφέρνουν μετά από κάθε παράσταση να μας κάνουν καλύτερους και πάνω από όλα ανθρώπους με Α κεφαλαίο.

Πολύ σωστά μας τονίζουν μέσα από το ιδιαίτερο ανέβασμα του έργου, το οποίο θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ψυχολογικό θρίλερ, ότι δεν πρόκειται για μια ακόμα ιστορία μαγισσών αλλά για τις μαύρες σελίδες στην ιστορία και την πορεία των γυναικών. Πως τα λανθασμένα στερεότυπα μπορούν να χειραγωγήσουν ψυχές και να αφαιρέσουν ζωές. Φέρνει στα φως ελπίδες που πνίγονται στα δάκρυα του πόνου και της απόγνωσης. Μας δείχνει πως το αίσθημα της επιβίωσης κάνει τον φίλο εχθρό και την ανθρωπιά δήμιο. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα παθήματα του χθες, ώστε να έχουμε τις σωστότερες βάσεις για ένα καλύτερο αύριο. Απευθύνεται στις γυναίκες που φοβούνται και δεν τολμούν, σε αυτές που απελπίζονται και δεν ελπίζουν, εκείνες που δακρύζουν αντί να χαμογελούν. Όλες κάποια στιγμή έχουμε περάσει από ένα τέτοιο δύσβατο μονοπάτι.

Ένα θεατρικό έργο που γράφει την ιστορία των γυναικών από την αρχή με μελάνι το φως και την ελπίδα! Ένα έργο που κανείς δεν πρέπει να χάσει!