Πάνος Σταθακόπουλος: "Ο ηθοποιός θα πρέπει, με την στάση του και τον τρόπο ζωής του, να φωτίζει και να γίνεται παράδειγμα προς όλους."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Ήθος κ ποιώ..Αυτό σημαίνει ηθοποιός..Ηθοποιός είναι ο άνθρωπος, του οποίου το επάγγελμα είναι να παίζει ρόλους..Είναι ο καλλιτέχνης που συμμετέχει σε θεατρική παράσταση, ή σε κινηματογραφικό, τηλεοπτικό, ραδιοφωνικό έργο και να ερμηνεύει ρόλο. Δεν είναι ούτε αστέρι, ούτε βεντέτα, ούτε φως. Η λέξη ηθοποιός είναι σύνθετη και αποτελείται από το ουσιαστικό ήθος, που σημαίνει στα αρχαία Ελληνικά, ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ, και το ρήμα ποιώ, που σημαίνει, ΦΤΙΑΧΝΩ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ. Ηθοποιός σημαίνει, αυτός που φτιάχνει, δημιουργεί, υποδύεται κάποιον χαρακτήρα. Δεν σημαίνει αυτός που ποιεί ήθος, όπως εσφαλμένα το ερμηνεύουν μερικοί. Βέβαια ο ηθοποιός, θα πρέπει με την στάση του και τον τρόπο ζωής του, να φωτίζει και να γίνεται παράδειγμα προς όλους.

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορούμε να τις κάνουμε καλύτερες; Η Τέχνη πώς μπορεί να «φωτίσει» το σκοτάδι της απομόνωσης;

Είναι αλήθεια πως τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο. Αυτό το διαπιστώνουμε καθημερινά, πως οτι και να σχεδιάζουμε έρχεται κάποια στιγμή ένα γεγονός, υγείας ή θάνατος, που μας υπενθυμίζει οτι δεν είμαστε άτρωτοι. Εδώ και ένα χρόνο ζούμε πρωτόγνωρες και πολύ δύσκολες καταστάσεις. Για να ανταπεξέλθουμε, θα πρέπει να βρούμε τρόπους και λύσεις, ώστε να έχουμε ψυχική και σωματική υγεία.

Η τέχνη μπορεί ποικιλοτρόπως να φωτίσει το σκοτάδι της απομόνωσης και να βοηθήσει στην ψυχική μας υγεία, ακούγοντας μουσική και βλέποντας από το internet θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες.

Ο χώρος σας έχει πληγεί ολέθρια. Πώς βλέπετε το μέλλον του θεάτρου και ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στα άτομα που παίρνουν αποφάσεις.

Σ' αυτή την πανδημία ο κλάδος μας όντως έχει πληγεί ολέθρια. Το θέατρο θα συνεχίσει να υπάρχει και να επιτελεί το έργο του, όπως κάνει χιλιάδες χρόνια. Το θέμα όμως είναι να μπορέσουμε να επιβιώσουμε και 'μεις που υπηρετούμε το θέατρο και που 1 χρόνο τώρα είμαστε με κλειστά θέατρα και χωρίς δουλειά.

Οι άνθρωποι που παίρνουν αποφάσεις θα πρέπει να σκύψουν στο πρόβλημα μας που αφορά, πρώτον τον βιοπορισμό μας, αλλά και την ανάγκη μας να εκφραστούμε. Θα πρέπει, όμως, να λάβουν σοβαρά υπόψιν τους, οτι το θέατρο και η ψυχαγωγία γενικότερα λειτουργούν ευεργετικά στις ψυχές των ανθρώπων που τα παρακολουθούν.

Πού ήσασταν πριν την πανδημία;

Η πανδημία με βρήκε στην Αθήνα παίζοντας στο Εθνικό θέατρο στη σκηνή του ΡΕΞ, στην παράσταση ΦΕΓΓΑΡΙ ΑΠΟ ΧΑΡΤΙ των ΡΕΠΠΑ-ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ. Είχαμε κάνει πρεμιέρα 2 εβδομάδες πριν η κυβέρνηση κλείσει τα θέατρα και δυστυχώς βρισκόμαστε ακόμη στην ίδια κατάσταση.

Έχει ανοίξει «ένας ασκός του Αιόλου» στον χώρο σας με καταγγελίες και μηνύσεις για βία και σεξουαλική παρενόχληση. Ποια είναι η δική σας άποψη;

Η βία κ οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις γίνονται δυστυχώς σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους και πρέπει να καταγγέλλονται. Απλά στο δικό μας χώρο, λόγω του οτι είναι δημόσια πρόσωπα, παίρνουν μεγαλύτερη διάσταση.. Εννοείται πως είναι κατακριτέες αυτές οι συμπεριφορές. Δεν θα πρέπει όμως σε καμιά περίπτωση να ποινικοποιήσουμε το φλερτ ή το χιούμορ.

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Σε κάθε παράσταση τυχαίνει να συμβούν ξαφνικά διαφορές καταστάσεις, που μας βγάζουν έξω από το κλίμα της παράστασης. Τις περισσότερες φορές καταφέρνουμε να συνεχίσουμε την παράσταση, χωρίς να καταλάβει κάτι το κοινό. Υπάρχουν όμως και φορές που συμβαίνει κάτι περίεργο, που είναι αδύνατον να συνεχίσουμε την παράσταση, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, με αποτέλεσμα να γελάμε και πάνω στη σκηνή και να μεταφέρεται το γέλιο και στο κοινό..

Μια τέτοια κατάσταση θα σας διηγηθώ. Ήταν Κυριακή καλοκαίρι και παίζαμε στο θέατρο ΣΜΑΡΟΥΛΑ, με Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Μαρία Γεωργιάδου, Πρόδρομο Τοσουνίδη, Θωμά Παλιούρα, Θάνο Καλιώρα, Κατερίνα Μάντζιου κ Δέσποινα Ρεντούμη. Υποδυόμουν τον ιδιοκτήτη ενός πολύ ακριβού ξενοδοχείου, που ήταν πάντα πολύ καλά και ακριβά ντυμένος, και περιποιημένος. Είχαμε απογευματινή παράσταση σε καλοκαιρινό θέατρο και ο ήλιος πάνω από το θέατρο πολύ δυνατός.. Φαραώ λοιπόν γρήγορα το κοστούμι, σε μια γρήγορη αλλαγή μου, και βγαίνω στη σκηνή. Βλέπω τους συναδέλφους να με κοιτάζουν έντρομοι κ να αρχίζουν να γελάνε πολύ. Κοιτάζω πάνω μου να δω τι έχω κ γελάνε... και βλέπω όλο το κοστούμι με τεράστιες λαδιές, που με τον ήλιο, φαινόντουσαν έντονα και γυάλιζαν. Στην αρχή πάγωσα γιατί δεν μπορούσα να καταλάβω πως βρέθηκε το κοστούμι μου λερωμένο και σχεδόν βουτηγμένο στο λάδι. Αμέσως όμως αρχίσαμε να γελάμε όλος ο θίασος, και το γέλιο πέρασε στο κοινό.. Γελούσαμε όλοι, παρά πολύ χωρίς να μπορούμε να συνεχίσουμε την παράσταση.. Και με την απορία πως έγινε όλο αυτό. Στο τέλος της παράστασης, που την κάναμε με πάρα πολλές διακοπές λόγω του γέλιου, και μετά από έρευνα, αποκαλύφθηκε οτι ο νυχτοφύλακας του θεάτρου που είχαμε τον ίδιο σωματότυπο, πολλά βράδια, φορούσε το κοστούμι μου, πουκάμισο, γραβάτα, παπούτσια, και πήγαινε στα μπουζούκια.. Το προηγούμενο βράδυ όμως τα φόρεσε και πήγε με παρέα για φαγητό. Και από απροσεξία του σερβιτόρου, όπως μου είπε, του έριξε τα πιάτα με τα φαγητά πάνω του..Και σαν να μην τρέχει τίποτα, επέστρεψε τα ρούχα στο καμαρίνι, χωρίς να με ενημερώσει και ΕΙΧΑΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΜΑΝ..

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας για την νέα χρονιά;

Η βασική μου επιθυμία είναι να τελειώσουμε το συντομότερο από την πανδημία, ώστε να σταματήσουμε να θρηνούμε ανθρώπινες ζωές και να μπορέσουμε να ξαναμπούμε στην καθημερινότητα μας, να γυρίσουμε στις δουλειές μας και να αγκαλιάσουμε και πάλι τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Αν μπει ένα τέλος σε όλο αυτό που ζούμε, τότε θα μπορέσουμε όλοι, να κάνουμε σχέδια.

Κλείνοντας, ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να κάνουν λίγο υπομονή ακόμη, να κάνουν το εμβόλιο, για να ξαναπάρουμε πίσω την ζωή μας.