Σίσσυ Δαμδούμη: "Τα Χριστούγεννα δεν έχουν ηλικία, είναι για όλο το κόσμο, όπως επίσης και τα παραμύθια."

Γνωρίστε μας τον εαυτό σας.

Ονομάζομαι Δαμδούμη Σίσσυ ,γεννήθηκα στις 6/9/91 αποφοίτησα στην ανώτερη δραματική σχολή του Ανδρέα Βουτσινά και από το 2018 έως και σήμερα εργάζομαι ως δασκάλα υποκριτικής σε παιδικά ερασιτεχνικά εργαστήρια. Τα τελευταία 3 χρόνια της ζωής μου ασχολούμαι επαγγελματικά με την καλλιτεχνική φωτογραφία και στον ελεύθερο μου χρόνο προσπαθώ να ταξιδεύω όσον το δυνατόν περισσότερο και να αποθανατίζω καινούργια μέρη με τη κάμερα μου.

Που σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Αυτό το καιρό θα με βρείτε ως ηθοποιό στην παιδική σκηνή της εταιρίας theatraction(εταιρία θεάτρου)όπου έχω τη τιμή να παίζω σε τέσσερις παραγωγές της για φέτος. Μία απο αυτές τις παραγωγές είναι «Το κουαρτέτο των Χριστουγέννων» στο θέατρο φαργκάνη. Πρόκειται για μια παιδική μουσικοθεατρική παράσταση τεσσάρων κλασικών χριστουγεννιάτικων παραμυθιών, όπου ενώνονται σε μια χριστουγεννιάτικη ιστορία που ζωντανεύει επί σκηνής.

Μιλήστε για το έργο.Ποιο είναι το κύριο μήνυμα του έργου;

Στόχος της παράστασης δεν είναι μόνο να ξεσηκώσει και να διασκεδάσει με τις υπέροχες χριστουγεννιάτικες μουσικές και χορογραφίες της μικρούς και μεγάλους αλλά να φροντίσει να περάσει στα παιδιά το μήνυμα της αλληλεγγύης, της ενσυναίσθησης και της ανθρωπιάς.

Γνωρίστε μας την ηρωίδα σας;

Ο ρόλος που υποδύομαι στο, Κουαρτέτο των Χριστουγέννων ,είναι κυρίως το κοριτσάκι με τα σπίρτα του γνωστού σε όλους μας παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ένα κοριτσάκι το οποίο αναγκάζεται στο έργο μας για να μπορέσει να ζήσει να δουλέψει στους δρόμους του Λονδίνου πουλώντας σπίρτα. Όταν όμως τη παραμονή Χριστουγέννων συναντά το Σκρουτζ, η ζωή του μικρού κοριτσιού παίρνει άλλη τροπή.

Τα Χριστούγεννα και τα παραμύθια είναι για τα παιδιά ή και για τους μεγάλους;

Τα Χριστούγεννα δεν έχουν ηλικία, είναι για όλο το κόσμο, όπως επίσης και τα παραμύθια. Μεγαλώσαμε ακούγοντας από τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας ιστορίες και παραμύθια γύρω από το τζάκι η ανάμνηση αυτή μένει αν μη τι άλλο αναλλοίωτη στις ψυχές και στις μνήμες μας. Γιατί λοιπόν να μην επιδιώκουμε ακόμη κ ως ενήλικοι πια να ξυπνάμε ξανά κ ξανά μια τέτοια γλυκιά ανάμνηση;

Πιστεύετε ότι ο κόσμος επιλέγει το θέατρο σαν μέσω διασκέδασης και επιμόρφωσης;

Ο κόσμος μετά από 2 χρόνια κοντά καραντίνας χρωστά στον εαυτό του στιγμές διασκέδασης η ανάγκη μας να ταξιδέψουμε, να ακούσουμε μουσική και να χορέψουμε ακόμη και να επιμορφωθούμε έγινε ακόμη μεγαλύτερη μετά την πανδημία, ήρθε πια νομίζω ο καιρός που οι άνθρωποι χτύπησαν επιτέλους εκείνοι πρώτοι τη πόρτα του θεάτρου.

Κλείνοντας, ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Το θέατρο έχει την δύναμη να μας ταξιδεύει να δημιουργεί εικόνες να συγκινεί και να μας συνεπαίρνει. Ένα παιδί την ώρα που ακούει ένα παραμύθι την ίδια στιγμή ανοίγει ένα παράθυρο στη φαντασία του, γίνεται αισιόδοξο, αφού τα κατάφερε ο ήρωας του παραμυθιού να περάσει τις δοκιμασίες ελπίζει και παίρνει δύναμη πως θα τα καταφέρει και αυτό το ίδιο, βλέπει τον κόσμο με άλλα μάτια κ γεμίζει η ψυχή του με αισιοδοξία και τόλμη για το ακατόρθωτο.