Σταύρος Τσιτσόπουλος: "Είναι μια ευκαιρία για όλους μας να κατευθυνθούμε στο εμείς και όχι στο εγώ."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Συμφωνώ . Είναι ένα εσωτερικό φως, σαν την δύναμη που βγαίνει από ένα σούπερ ήρωα ενός κόμικ λίγο πριν τη δράση . Άλλα για να φτάσεις σ'αυτό το σημείο πρέπει να έχεις δουλέψει πνευματικά , σωματικά και ψυχικά με την ύπαρξη σου. Αλλιώς είσαι ένα πυροτέχνημα .

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορούμε να τις κάνουμε καλύτερες;

Είναι μια καλή στιγμή να οργανωθείς , να βάλεις κάποιους στόχους και να προετοιμαστείς έτσι ώστε όταν επανέλθεις να μπορείς να τους υλοποιήσεις . Θα μου πεις είναι δύσκολο. Πάρε έμπνευση και κουράγιο από ένα τραγούδι , ένα ποίημα , ένα βιβλίο , μια συζήτηση μένα φίλο αλλά σε καμιά περίπτωση μην επαναπαυτείς και αφεθείς σ'αυτή την μαύρη τρυπά που σου ψιθυρίζει σε διάφορες στιγμές : Ξεκοουράσου... Αυτή η χρονιά δεν μετράει.. Μια συνήθεια είναι όλα!

Πώς μπορεί η Τέχνη να «φωτίσει» το σκοτάδι της απομόνωσης;

Φωτίζοντας και ενεργοποιώντας την φαντασία , τα συναισθήματα , το πνεύμα , στέλνοντας ένα γράμμα στο νεότερο εαυτό μας, με σκοπό να αναδυθούν πτυχές του χαρακτήρα μας που έχουν καλυφτεί λόγω της απομόνωσης .Ίσως γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας .

Πού ήσασταν πριν την πανδημία;

Στο θέατρο Φούρνος και παίζαμε ''Τα γενέθλια της Ινφάντας ''του Όσκαρ Ουάιλντ με μια εξαιρετική ομάδα . Ταυτόχρονα έκανα ταξίδια ως οδηγός μ' ένα μίνι βαν εκτός Αθηνών . Τι ωραίες περιπέτειες !! 

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Κατά βάθος όλοι ,κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας . Απλώς σε κάποιους δεν μπορεί να κρυφτεί, γιατί η χαρά δεν το αφήνει .

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Όταν ήμουν στο πρώτο έτος της δραματικής σχολής κάναμε ένα cabaret, μια παράσταση που αναλαμβάνουν να ανεβάσουν εξολοκλήρου οι φοιτητές . Είχαμε φτιάξει με ένα φίλο συμφοιτητή ένα πολύ ωραίο νούμερο που υποδυόμασταν δυο τεχνικούς σκηνής . Πριν από μας ήταν στην σκηνή δυο καθαρίστριες οι οποίες ήταν και κατσαρίδες ταυτόχρονα . Κρατούσαν ένα κουβά και δυο σφουγγαρίστρες . Έγινε ένα τεχνικό λάθος και έσβησαν τα φώτα πιο γρήγορα απ' ό,τι είχαμε συμφωνήσει και στην προσπάθεια τους να φύγουν γρήγορα, χύθηκε από τον κουβά το νερό . Το επόμενο νούμερο ήμουν εγώ . Έκανα την είσοδο μου με φορά , πάτησα τα νερά και απογειώθηκα . Όταν προσγειώθηκα , ευτυχώς όχι πολύ μακριά , άκουσα γέλια και χειροκροτήματα . Σηκώθηκα και συνεχίσαμε κανονικά την παράσταση μας . Κάθε φορά που το θυμάμαι γελάω...

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας για την νέα χρονιά;

Έχουμε δημιουργήσει ένα πολυφωνικό σχήμα με μια ομάδα τεσσάρων ατόμων και σκοπεύουμε να παρουσιάσουμε μια μουσικοθεατρική παράσταση . Πιστεύω ότι θα βγει κάτι πολύ κάλο γιατί είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες και αυτό κάποιες φόρες είναι ευλογιά όταν υπάρχει κοινός στόχος . Παράλληλα έπειτα από το κάλεσμα ενός πολύ κάλου φίλου ηθοποιού και τραγουδοποιού θα ανεβάσουμε μια τραγωδία . Ευελπιστώ και για τα δυο να κάνουν το γύρω του κόσμου . 

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να παραμείνουν ενεργοί , υγιείς , δημιουργικοί και ανοιχτοί στις προκλήσεις της ζωής και να ανακαλύπτουν τα φωτεινά σημεία ακόμα και αν στην πορεία τους υπάρχει σκοτάδι .Είναι μια ευκαιρία για όλους μας να κατευθυνθούμε στο εμείς και όχι στο εγώ γιατί όπως φαίνεται από αυτήν περίοδο που διανύουμε , βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι.